وصیت نامه
ﺣﻘﻴﺮ ﺣﻤﻴﺪﺭﺿﺎ ﺯﺭﭼﻴﻨﻲ (ﻛﺮﺑﻼﻳﻲ) ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻣﺤﻤﺪ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺷﻨﺎﺳﻨﺎﻣﻪ 3467، ﻣﺘﻮﻟﺪ 1340 ﺗﻬﺮﺍﻥ ،ﻫﻢﺍﻛﻨﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﻭﺻﻴﺖﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻤﺎﻝ ﻋﻘﻞ ﻭ ﺷﻌﻮﺭ ﺑﻪ ﺭﺷﺘﻪ ﺗﺤﺮﻳﺮ ﺩﺭﻣﻲﺁﻭﺭﻡ ﻭ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﻧﻲ ﻗﺮﺁﻥ ﻭ ﺳﻨﺖ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﻭ ﺍﻫﻞﺑﻴﺘﺶ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﺟﻤﻬﻮﺭﻱ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﺍﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﻛﻨﻢ:"ﺍﺷﻬﺪﺍﻥﻻ ﺍﻟﻪﺍﻻﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺳﻮﻝﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻋﻠﻴﺎ ﻭﻟﻲﺍﻟﻠﻪ” ﻧﻴﺰ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺭﺟﻌﺖ … ﻭ ﻫﻢﺍﻛﻨﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺮﻫﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ،ﻧﺪﺍﻱ ﻫﻞ ﻣﻦ ﻧﺎﺻﺮ ﻳﻨﺼﺮﻧﻲ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﭘﻴﺮ ﻋﺸﻖ، ﺗﻘﻮﻱ ﻣﺠﺴﻢ ،ﻣﻠﻜﻪ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﺍﻧﺴﺎﻥ ،ﺳﺎﻟﻚ ﺟﻤﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺣﻖ ﻫﻢ ﮔﻔﺘﻪﺍﻧﺪ، ﻧﺪﺍﻱ ﺣﺴﻴﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﻮﺵ ﻣﻲﺭﺳﺪ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺣﺰﺏﺍﻟﻠﻪ ﻳﺎ ﺟﻨﺪﺍﻟﻠﻪ ،ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺪﺍ ﻟﺒﻴﻚ ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ .ﻭﺻﻴﺖ ﺑﻪ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻭ ﺍﻣﺘﺸﻬﻴﺪﭘﺮﻭﺭ ﻭ ﺍﻳﺜﺎﺭﮔﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻢ! ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ 20 ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺳﭙﺮﺩ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﻛﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺍﻟﺤﻖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﻛﻮﺷﺸﻲ ﺩﺭﻳﻎ ﻧﻜﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﺭﺁﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻗﻨﺪﺍﻕ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﺴﺘﻴﺪ، ﻫﻢﺍﻛﻨﻮﻥ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺍﻣﺎﻧﺘﺶ ﺭﺍ ﻣﻲﺧﻮﺍﻫﺪ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺘﻬﺎ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺳﻔﻴﺪ (ﻛﻔﻦ) ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﺻﻠﻴﺶ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺍﻧﻴﺪ…. ﺍﻣﺎ ﺍﻣﺎﻡ، ﺑﻪ ﻭﺍﻟﻠﻪ ﻗﺴﻢ ﺍﻣﺎﻡ ﻳﻚ ﻧﻌﻤﺖ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺣﺰﺏﺍﻟﻠﻬﻴﺎﻥ ﺗﺎ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻗﻄﺮﻩ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ،ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻫﺪﻓﺶ ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻜﺘﺐ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ)ﺍﺳﺖ ،ﻧﺜﺎﺭ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ. ﺍﻭ ﺍﺯ ﺳﻼﻟﻪ ﭘﺎﻙ ﺣﺴﻴﻦ (ﻉ) ﻭ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺛﺎﻧﻲ ﺍﺳﺖ، ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﻥ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻲ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﻳﻦ ﻣﻜﺘﺐ ﻫﺴﺘﻴﺪ ،ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻛﺘﺎﺑﻬﺎﻱ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﻛﻪ ﺻﺪﻫﺎ ﻓﻘﻴﻪ ﻭ ﻓﻴﻠﺴﻮﻑ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺯﺣﻤﺖ ﻛﺸﻴﺪﻩﺍﻧﺪ ،ﺍﻧﺲ ﺩﻫﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺳﺖ ﺩﻭﺳﺘﻲ ﺩﻫﻴﺪ. …ﺍﻃﻴﻌﻮﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺍﻃﻴﻌﻮﺍﻟﺮﺳﻮﻝ ﻭ ﺍﻭﻟﻲﺍﻻﻣﺮ ﻣﻨﻜﻢ،ﺑﻪ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺧﺎﺭﺟﻲ ﺷﺮﻗﻲ ﻭ ﻏﺮﺑﻲ ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺍ ﻧﺪﻫﻴﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻬﺎﻱ ﺑﻴﻦﺍﻟﻤﻠﻠﻲ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﻣﺘﺤﺪ ﺻﻠﺢ ﻧﻮﺑﻞ، ﻋﻔﻮ ﺑﻴﻦﺍﻟﻤﻠﻠﻲ ﻭ ﻛﻠﻴﺴﺎﻱ ﻭﺍﺗﻴﻜﺎﻥ ﺧﻮﻑ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍﻩ ﻧﺪﻫﻴﺪ، ﭼﻪ ﭘﺮﻭﻧﺪﻫﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺗﺎﺭﻳﻚ ﻭ ﻛﺜﻴﻒ ﺍﺳﺖ …. ﻭﺻﻴﺖ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮﻡ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﻮﺩ:"ﻋﺸﺎﻕ ﺍﮔﺮ ﻟﻘﺎﻱ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻛﻨﻨﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺯ ﺧﻮﻥ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺍﻭﻝ ﻭﺿﻮ ﻛﻨﻨﺪ” 4/2/1361
ﻭﺻﻴﺖﻧﺎﻣﻪ ﺷﻬﻴﺪ ﺣﻤﻴﺪﺭﺿﺎ ﺯﺭﭼﻴﻨﻲ