* سلام بر مهدی فاطمه*

جهان آفرینش را شكوهی دیگر است امشب

زمین و آسمان از هر شبی زیباتر است امشب

فلك آراسته بزمی ز ماه و زهره و پروین

عطارد باده گردان، مشتری، را مشگر است امشب

زمین گلشن، فلك روشن بشر شادان ملك خندان

فضا خرم هوا دلكش صبا جان پرور است امشب

بگوش دل شنو آوای مرغ شب كه می گوید

شب میلاد زهرا دختر پیغمبر است امشب

چه زهرا عصمت پاك خدا ناموس پیغمبر

چه زهرا كز فروغش ملك هستی انور است امشب

خدا تبریك می گوید ملك تسبیح می خواند

كه ختم الامرسلین را دختری مه پیكر است امشب

چه دختر بضعه خاتم چه دختر مفخر آدم

كه میلادش بشر را سوی رحمن رهبر است امشب

از این مهر جهان آرا كه تابید از سپهر دین

دل هر ذره ای تابان همچو خاور است امشب

ببار ای بر رحمت رحمتت را بر گنه كاران

كه رحم رحمةللعالمین را در بر است امشب

مؤید گر سیه شد از گنه طومار اعمالت

ثنای فاطمه روشنگر این دفتر است امشب

:شاعر سیدرضا مؤید

ای گل فاطمه از فاطمه خبر بده

خبر از كوچه های مدینه سر به سر بده

اگه دنبال كسی می گردی كه شیدا باشه

اگه یاوری میخوای كه مونس غمهاباشه

بیا كه به سوی تو واله و شیدا اومده

بخدا آماده ی كوهی ز غمها اومده

گرچه از مصیبتت همیشه چشم تر دارم

می خوام از اون دو لب مبارك تو بشنوم

می خوام این خون دل جاری ز دیده بكنم

مثل تو تعزیه بر یاس شهیده بكنم

می خوام از برای من درد دل تازه كنی

می خوام این طاقتم بیرون ز اندوه كنی

می دونم دردای تو كه مخفی تو سینه ات

بیشترین غصه های كوچه های مدینه است

»منم كه فاتح خیبر بودم، منم كه عشق پیمبر بودم«(2)

بمون كه خونه ی حیدر با بودن تو بهاره

بمون كه تا تو نباشی، علی كسی رو نداره

بی تومی میرم مرو(3)

یه گل روی پیرهنت می بینم

نفس نفس زدنت می بینم

شبیه بغض دل من دلت شكسته عزیزم

گرفتی اشك چشمامو با دست خسته عزیزم

بی تومی میرم مرو(3)

بگو كه من چه كنم با زینب

كه گریه می كنه با من هر شب

تو چشمای حسن امشب می بینی اشك خدارو

نمی تونم بخوابونم شهید كرب و بلارو

بی تومی میرم مرو(3)

ای بی نشانه ای كه خدا را نشانه ای

هر سو نشان توست، ولی بی نشانه ای

ای روح پر فتوح كمال و بلوغ و رشد

چون خون عشق در رگ هستی روانه ای

با یاد روی خوب تو می خندد آفتاب

بر خاك خسته رویش گل را بهانه ای

ای ناتمام قصه شیرین زندگی

تفسیر سرخ زندگی جاودانه ای

تصویر شاعرانه در خود گریستن

راز بلند سوختن عارفانه ای

هیهات، خاك پای تو و بوسه های ما؟!

تو آفتاب عشق بلند، آستانه ای

در باور زمانه نگنجد خیال تو

آری حقیقتی بحقیقت فسانه ای

زهرای پاك ای غم زیبای دلنشین

تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای

:شاعر فاطمه راكعی

به هر طرف كه رو كنم، روی تو جستجو كنم

به عشق ماه روی تو، به ماه گفتگو كنم

به خانه اشك كودكان، به كوچه طعن دشمنان

با نخ اشك و دست غم، چاك دلم رفو كنم

نمی روی، ز فكر من، نام تو گشته ذكر من

رفتی و با خیال تو، همیشه گفتگو كنم

شب شده روز روشنم، سیر ز باغ و گلشنم

بوی تو را نمی دهد هر آن گلی كه بو كنم

حسسن نگاه می كند حسین آه می كشد

زبان گرفته دخترت گریه به حال او كنم

بیا ببوس روی او، شانه بزن به موی او

بگو كه من با چه دلی، به سوی خانه رو كنم

رفته ای ای گلم به گل، شدم ز باغبان خجل

بعد تو بهر درد دل، به چاه سر فرو كنم

من كه مسیح عالمم، زندگی آورد غمم

عقده گشای هر غمم، مرگ خود آرزو كنم

:شاعر علی انسانی