* سلام بر مهدی فاطمه*

به سند صحيح از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه دوا چهار چيز است ؛ حجامت و دوا در بينى چانيدن و حقنه كردن و قى كردن .
در حديث ديگر منقول است كه آنحضرت گذشتند بر جماعتى كه حجامت ميكردند، فرمودند كه چه مي شد شما را اگر تأخير مي كرديد تا پسين روز يكشنبه كه درد را بيشتر از بدن مي كشد.
در حديث ديگر فرمود كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم در روز دوشنبه بعد از عصر حجامت كردند، به اجرت حجّام گندم دادند.
در حديث ديگر فرمود كه : حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم روز دوشنبه بعد از عصر حجامت مي كردند، و فرمود كه حجامت كردن در آخر روز دوشنبه درد را از بدن مي كشد، كشيدنى .
در روايت ديگر منقول است كه : شخصى ديد كه حضرت امام موسى عليه السّلام در روز جمعه حجامت مي كردند، گفت فداى تو شوم در روز جمعه حجامت مي كنى ؟ حضرت فرمود كه هرگاه خون زيادتى كند بر تو خواه در شب و خواه در روز آية الكرسى بخوان و حجامت بكن .
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه : هر كه حجامت كند در روز سه شنبه هفدهم يا چهاردهم يا بيست و يكم ماه، او را شفا دهد از دردهاى همه سال ، شفا بخشد او را از دردسر و درد دندان و ديوانگى و خوره و پيسى .
در روايت ديگر منقول است كه : شخصى ديد كه حضرت امام على نقى عليه السّلام در روز چهارشنبه حجامت مي كردند، گفت كه اهل مكّه و مدينه از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم روايت مى كنند كه هر كه در روز چهارشنبه حجامت كند، پيس شود ملامت نكند مگر خود را، فرمود كه دروغ مى گويند، كسى پيس مى شود كه مادرش در حيض به او حامله شده باشد.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه : هر كه خواهد حجامت كند بايد كه در روز پنجشنبه حجامت كند، به درستى كه در هر پسين جمعه خون از جاى خود حركت مي كند، از ترس قيامت و به جاى خود بر نمى گردد تا صبح روز پنجشنبه ، فرمود كه هر كه حجامت كند در روز پنجشنبه از آخر ماه در اوّل روز دردها را از بدنش مى كشد.
در حديث ديگر فرمود كه چون حجامت كنى و خون از محلّ حجامت بيرون آيد، پس بگو پيش از آن كه حجمه را بريزند بِسْمِ اللّهِ اَعُوذُ بِاللّهِ الْكَريمِ فى حَجامَتى هذِهِ مِنَ الْعَيْنِ فى الدَّمِ وَمِنْ كُلّ سُوءٍ.
در حديث ديگر فرمود كه : حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم حجامت در سر و درميان هر دو كتف و در پشت گردن مي كردند، يكى را نافعه مى ناميدند، ديگرى را مغيثه يعنى به فرياد رسنده و سيّم را منقذه يعنى خلاص كننده از بلاها.
در روايت ديگر فرمود كه : منقذه آن است كه از سر بينى شبر كنى به جانب بالا و به هر جاى سر كه برسد در آن جا حجامت كنى .
در روايت معتبر منقول است كه : حضرت امام موسى عليه السّلام در روز چهارشنبه حجامت مي كردند، تب برطرف نشد، پس در روز جمعه حجامت كردند و تب بر طرف شد.
در روايت ديگر منقول است كه : حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام بعد از عصر حجامت كردند، از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه : حجامت كردن بدن را صحيح مي كند، عقل را محكم مي كند، فرمود كه حجامت مكنيد در روز چهارشنبه و در روز جمعه ساعتى هست كه هر كه در آن ساعت حجامت كند، بميرد.
در حديث ديگر فرمود كه : روز سه شنبه روز خون گرفتن است .
در روايت ديگر از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم نهى وارد شده است از حجامت كردن در روز چهارشنبه و از حضرت امام موسى علیه السّلام منقول است كه : در روز پنجشنبه حجامت بكند.
به سند معتبر از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه اگر در چيزى شفا هست در شيشه حجّام و در خوردن عسل است ، فرمود كه نيكو عادتى است حجامت ديده را جلا مي دهد و دردها را مي برد.
منقول است كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود كه : جبرئيل براى حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم مسواك و حجامت را آورد. در فقه الرّضا مذكور است ، كه چون اراده حجامت كنى چهار زانو در پيش حجّام بنشين و بگو بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اَعُوذُ بِاللّهِ الْكَريمِ فى حَجامَتى مِنَ الْعَيْنِ فى الدَّمِ وَمِنْ كُلّ سُوءٍ وَاَعْلالٍ وَ اَمْراضٍ وَ اَسْقامٍ وَ اَوُجاعٍ وَ اَسْاءَلُكَ الْعافِيَةَ وَ الْمُعافاةَ وَالشِّفاءَ مِنْ كُلِ داءٍ.
در حديث ديگر منقول است : به حضرت صادق علیه السّلام عرض كردند، كه مردم بد مي دانند حجامت را در روز شنبه و چهارشنبه فرمود، كه حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود، كه هر گاه كسى زيادتى خون در خود يابد البتّه حجامت كند كه مبادا او را بكشد، فرمود هر كه اوّل سه شنبه اي كه آذر ماه رومى است كه اوّل بهار است ، حجامت كند باعث صحّت بدن او مى شود.
حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود كه : حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم را هيچ آزارى به هم نيم رسيد مگر آن كه پناه به حجامت مي بردند.
در حديث ديگر فرمود كه : حجامت سرّ شفاى همه دردهاست به غير از مرگ .
در حديث ديگر فرمود كه : هر كه نظر كند به اوّل حجمه كه از خون او بريزند امان مي يابد از درد چشم تا حجامت ديگر.
در روايتى از حضرت صادق علیه السّلام منقول است كه : چون حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم حجامت مي كردند، به آب سرد غسل مي كردند تا حرارت خون را فرو نشاند.
در حديث ديگر فرمود كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم اوّل در پشت گردن حجامت مي كردند، پس جبرئيل آمد و امر كرد آن حضرت را به حجامت ميان دو كتف .
در حديث ديگر مروي است كه : حضرت صادق عليه السّلام حجامت كردند و بعد از حجامت سه پارچه قند با نبات طلبيدند و تناول نمودند، فرمودند كه خون صافى را متولّد مى كند، حرارت را قطع مي كند.
از حضرت امام على النّقى عليه السّلام منقول است كه : انار شيرين بعد از حجامت خون را ساكن مي كند، خون اندرون را صاف مي كند.
از حضرت صادق علیه السّلام منقول است كه : حجامت روز شنبه باعث ضعف مى شود.
در روايت ديگر منقول است كه : بسيار بود حضرت امام رضا عليه السّلام در ميان شب زيادتى خون مى يافتند، در آن وقت حجامت مي كردند.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه : در ماه مبارك رمضان به تر آن است كه حجامت را در شب بكنند، فرمود كه حجامت ما در روز يكشنبه است ، حجامت شيعيان ما در روز دوشنبه است ، فرمود كه زينهار كه ناشتا حجامت مكن تا اندك چيزى بخورى كه بيش تر باعث بيرون آمدن خون و قوّت بدن مى شود، فرمود كه چون بعد از اكل(غذا خوردن) حجامت كنند خون جمع مى شود و خون فاسد را بيرون مي كند، اگر پيش از اكل باشد خون صالح بيرون مي رود و خون فاسد در بدن مي ماند.
زياد شحام مى گويد كه به خدمت حضرت صادق عليه السّلام بودم ، كه حجّام را طلبيدند و فرمودند كه محجمه خود را بشو و بند كن پس انارى طلبيدند و تناول فرمودند، چون از حجامت فارغ شدند انار ديگر طلبيدند و تناول فرمودند، گفتند كه خوردن انار در اين وقت صفرا را فرو مى نشاند.
حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام از ابو بصير پرسيدند، كه مردم بعد از حجامت چه چيز مى خورند؟ گفت برگ كاسنى و سركه ، فرمود كه باكى نيست .
از حضرت امام موسى عليه السّلام منقول است كه : كسى خواهد حجامت كند در روز شنبه حجامت بكند، فرمود كه حجامت كردن در روز يكشنبه شفاى هر درد است .
در روايتى وارد شده كه نبايد حجامت كرد، در روز چهار شنبه هر گاه قمر در عقرب باشد.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه : روز پنجشنبه خون در موضع حجامت جمع مى شود. پس چون ظهر شد در بدن متفرّق مى شود، پس حجامت را پيش از ظهر بكنيد.
در حديث ديگر نهى فرموده از حجامت كردن در وقت ظهر روز جمعه .
از حضرت امام موسى عليه السّلام منقول است كه : در هفتم ماه حزيران رومى كه در اوايل تابستان است ، حجامت بكن ، اگر نشود درچهاردهم بكن .
حضرت صادق عليه السّلام فرمود كه حجامت را در آخر روز به جا آوريد.
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه حجامت در گودى پشت سر موجب غلبه فراموشى است .
حضرت صادق علیه السّلام فرمود كه : حجامت سر به فرياد رسنده است و براى هر دردى نافع است ، غير از مرگ پس از هر دو طرف ابرو شبر كردند به جانب پشت و به آن جا كه انگشت ها مي رسيد نشان داد، كه آن جا حجامت مى بايد كرد.
در روايت ديگر منقول است كه : در روز سه شنبه ساعتى هست كه اگر حجامت در آن ساعت اتفاق افتد، خون بند نمى شود تا بميرد، فرمود كه هر كه در وقت ظهر روز جمعه حجامت كند و بلائى به او برسد ملامت نكند مگر خود را.
در حديث ديگر فرمود كه آية الكرسى بخوان و در هر روز كه خواهى حجامت كن و فرمود كه حجامت سر نافع است ، براى ديوانگى و خوره و پيسى و درد دندان .

حليه المتّقين - علاّمه محمّد باقر مجلسی رحمه الله

1 - حضور قلب .
2 - خضوع و فروتنى .
3 - اميدوارى .
4 - شناخت خدا و اعتقاد به قدرت او و علم او به نياز.
5 - اميدوارى به خدا و قطع اميد از ديگران .
6 - پرهيز از گناه به ويژه ستم مالى و آبرويى به مردم .
7 - گريستن . روايت شده است : ((بين بهشت و جهنم ، گردنه اى است كه كسى از آن عبور نمى كند، مگر كسانى كه از ترس خدا، خيلى گريه كرده باشند.))
8 - سپاس و ستايش خداوند.
9 - ذكر نامهاى خدا كه مناسب دعايش مى باشد و نيز گفتن نعمتهاى خداوند و شكر آن ، بيان گناهان و آمرزش خواستن براى آنها.
10 - درنگ و عجله نكردن و اصرار و پافشارى در دعا. زيرا خداوند درخواست كننده لجوج را دوست دارد و حداقل پافشارى اين است كه دعاى خود را سه بار تكرار كرده و خواسته خود را سه بار بگويد.
11 - پنهان دعا كردن . زيرا هم فرمان خداوند را كه مى فرمايد: ((در پنهان دعا كنيد)) اجابت كرده و هم از آفت ريا دور مى ماند. روايت شده است : ((دعاى پنهانى ، برابر با هفتاد دعاى آشكار است )).
12 - شريك ساختن ديگران در دعا.
13 - با ديگران دعا كردن . دعا در جمع نيز باعث اجابت است . بهترين جمعيت براى دعا، چهل نفر است . چهار نفر هم مى توانند هر كدام ده بار دعا كنند و اگر نتوانست در جمع دعا كند، خود نيز مى تواند چهل بار دعا كند.
14 - تضرع در دعا به همراه قلب خاضع و بدن متواضع و چاپلوسى . خداوند به حضرت موسى (عليه السلام ) وحى كرد: ((موسى ! هنگامى كه مرا مى خوانى ترسان باش ، صورت خود را خاك آلوده كن و با اعضاى مهم بدنت ، برايم سجده كن … قلبت را با ترس از من بميران . زنده دل و كهنه لباس باش …))
15 - صلوات فرستادن بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) و آل او (عليهم السلام ) در اول و آخر دعا باعث اجابت دعا است .
16 - پاكدلى و روى آوردن با تمام وجود به خداوند.
17 - دعا كردن قبل از بلا.
18 - شريك نمودن ديگران در دعا و قبل از خود، آنان را دعا كردن .
19 - بلند كردن كف دستها هنگام دعا.
20 - در دست داشتن انگشترى عقيق يا فيروزه . از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده : ((هيچ كف دستى به سوى خداى متعال بلند نشده است كه نزد او محبوبتر باشد از كفى كه انگشتر عقيق در آن است .))
21 - صدقه دادن قبل از دعا، باعث اجابت دعا مى گردد.
22 - انتخاب اوقات مخصوصى براى دعا، مثل شب و روز جمعه ، بين ظهر و عصر روز چهارشنبه براى نفرين كردن كفار، وقت نماز عشاء، يك ششم اول از نيمه دوم شب ، آخر شب تا طلوع فجر، بين طلوعين ، سه شب قدر در ماه رمضان كه برترين آن شب بيست و سوم است ، شبهاى احياء كه عبارتنداز: شب اول رجب ، نيمه شعبان ، عيد فطر و قربان و روز عرفه ، فطر و قربان ، هنگام وزيدن بادها، باريدن باران ، از بين رفتن سايه ها و ريختن اولين قطره خون مقتول مؤ من ، هنگام اذان ظهر و از طلوع فجر تا طلوع خورشيد، بعد از نمازهاى واجب ، وتر، فجر و نماز ظهر و مغرب .
23 - مكانهاى خاص نيز به اجابت دعا كمك مى كنند. مانند: ((راءس ‍ الحسين و مكانى كه زير گنبد آن قرار دارد)).
24 - حالات عالى مانند رقت قلب .
25 - طهارت ، نماز و روزه.

1 - مسواك كردن
2 - استعمال بوى خوش
3 - مسافرت كردن
4 - تجارت كردن
5 - مشاوره كردن
6 - حجامت كردن
7 - خوردن شنبليله
8 - خوردن سركه
9 - خوردن كندر
10 - خوردن كرفس
11 - خوردن ترنج
12 - خوردن به
13 - خوردن سداب
14 - خوردن كدو
15 - خوردن چغندر

مكروهاتى كه باعث كمى عقل مى شوند :
1 - شوخى و مزاح كردن زياد
2 - پرهيز از خوردن گوشت تا چهل روز
3 - بول كردن در آب ايستاده (راكد)
4 - زياد خوردن گوشت حيوانات وحشى
5 - دست كشيدن از تجارت

از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه زن حامله بِه بخورد تا فرزندش خوشبوتر و رنگ فرزند صاف تر باشد.
به سند معتبر منقول است كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود كه اوّل چيزي كه زن زائيده بخورد بايد كه رطب باشد چنان چه حق تعالى به حضرت مريم فرمود كه بعد از زائيدن حضرت عيسى رطب بخورد گفتند كه اگر وقت رطب نباشد چه كند؟ فرمود كه نه دانه خرما از خرماهاى مدينه بخورد و اگر نباشد نه دانه از خرماهائي كه باشد بخورد به درستي كه حق تعالى مي فرمايد كه به عزّت و جلا خودم سوگند كه هر زنى تازه زائيده كه رطب بخورد فرزند او را بردبار گردانم .
در حديث معتبر از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه زنان را بعد از ولادت فرزند خرماى برنى بخوارنيد تا آن كه فرزند زيرك و بردبار شود.
در حديث ديگر از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه به زنان حامله بخورانيد كندر به درستي كه طفل در شكم مادر كندر غذاى او شود دلش محكم و عقلش زياد مي شود و اگر پسر باشد شجاع مي شود و اگر دختر باشد سرينش بزرگ و به سبب اين نزد شوهر عزيز مي باشد.
در حديث معتبر منقول است كه حضرت على بن الحسين صلوات اللّه عليه چون وقت ولادت زن مي شد مي فرمود كه زنان را از خانه بيرون كنيد كه اوّل مرتبه نظر زن بر عورت طفل نيفتد.
منقول است كه چون به آن حضرت بشارت فرزند مي دادند نمي پرسيد كه پسر است يا دختر بلكه اوّل مي پرسيد كه خلقتش درست است ؟ پس اگر مي گفتند كه درست است و عيبى در خلقتش نيست مي فرمود اَلْحَمْدُالِلّهِ الَّذى لَمْ يَخْلُقْ مِنّى شَيْئا مشوها يعنى سپاس خداوند را كه از من نيافريد فرزندي را كه قبيح و معيوب باشد.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه چون فرزند متولّد شود به قدر عدسى از جاوشير بگير و در آب حل كن و دو قطره در بينى راست طفل و يك قطره در بينى چپش بريز و در گوش راستش اذان بگو و در گوش چپش اقامه بگو پيش از آن كه نافش را ببرند كه اگر چنين كنى هرگز ترس به او نرسد و ام الصّبيان او را ضرر نرساند.
در حديث ديگر فرمود كه قابله با ديگرى را بگوئيد كه اقامه در گوش راستش بگويند كه هرگز ضرر جنّيان به او نرسد و ديوانه نشود.
حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود كه كام طفل را به آب فرات برداريد و اقامه در گوشش بگوئيد.
در روايت ديگر وارد شده است كه كامش را به آب فرات و تربت امام حسين عليه السلام برداريد و اگر آب فرات نباشد به آب باران برداريد.
از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه كام فرزندان خود را به خرما برداريد كه حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه وآله وسلّم چنين كرد با امام حسن و امام حسن صلوات اللّه عليهما وحضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود كه هركه فرزندى از او متولّد شود بايد كه اذان در گوش راست او و اقامه در گوش چپ او بگويد كه نگاه دارنده او است از شرّ شيطان .
از حديث ولادت حسنين صلوات اللّه عليهما ظاهر مي شود كه مكروه است طفل را در ابتداى ولادت در جامه زرد پيچيدن و سنّت است كه در جامه سفيد پيچند.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه كام طفل خود را به تربت حضرت امام حسين عليه السلام برداريد كه امان مي دهد او را از دردها و بلاها.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه شخصى را تهنيت فرمود براى پسرى كه خدا به او عطا كرده بود و گفت رَزَقَكَ اللّهُ شُكْرَ الْواهِبِ وَبارَكَ لَكَ فى اَلْمَوهُوبِ وَبَلَغَ بِهِ اَشُدَّهُ وَرَزَقَكَ بِرَّهُ يعنى خدا روزى كند تو را شكر آن خداوندى كه فرزند را به تو بخشيده است و بركت دهد براى تو در آن چه به تو بخشيده است و او را به نهايت قوّت برساند و روزى كند تو را نيكى او يعنى به تو نيكوكار باشد و نزديك به اين عبارات .
به سند بسيار از حضرت امام حسن عليه السّلام منقول است كه ابن ادريس عليه الرحمة در كتاب سراير از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كرده است هر گاه بر زن دشوار شود درد زائيدن بنويسد از براى او در پوست اين آيات را و به ريسمان ببندد بر ران راستش و چون وضع حمل بشود باز كن آيات اين است:
«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم كَاءَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ ما يُوَعدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ كَاءَنَّهُمَّ يَوْمَ يَرَوَنَها لَمْ يَلَبُثَوُا اِلاّ عَشَيّةً اَوْضُحاها اِذْقالَتْ اِمْرَاءَة عِمْراانِ رَبِّ اِنّى نَذَرْتُ لَك مافى بَطْنى مُحَرَّرا».
مؤلّف كتاب طبّ الائمه روايت كرده است كه شخصى به خدمت حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام آمد و گفت زن من از درد زائيدن مشرف بر مردن شده است حضرت فرمود كه برو اين آيه را بر او بخوان:
« فَاءَجائَها الْمَخاضُ اِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يالَيْتَنى مِتُّ قَبْلَ هذا وَكُنْتُ نَسْيا مَنْسيّا فَناديها مِنْ تَحتِها اَلاّ تَحْزَنى قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحَتَك سَريّا وَهُزّى اِلَيكِ بِجِذْعِ النَّخَلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَبَا جَنِيّا پس بآواز بلند بگو وَاللّهُ اَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ اءمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَاْلاَبصارَ وَاْلاَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُروُنَ كَذلِكَ اخْرُجْ اَيُّها الطَّلَقُ اُخْرُجْ بِاِذْنِ اللّهِ» چون بخوانى در ساعت نجات مي بايد به يارى خدا.
به سند ديگر از آن حضرت روايت كرده است كه براى دشوارى زائيدن اين آيات را در ظرف پاكيزن به مشك و زعفران بنويسند و به آب چاه بشويند و بخورد آن زن بدهند و برشكم و فرجش بپاشند كَاءَنَّهُمْ يَوُمَ يَرَوْنَها لَمْ يَلْبَثُوا اِلاّ عَشيَّةً اَوْضُحاها كَاءَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مايُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ يُهْلِكُ اِلاّ الْقُومُ الْفاسِقُونَ لَقَدْ كانَ فى قَصَصِهِمْ عِبْرَةً لاُِولى اْلاَلْبابِ ما كانَ حَديثا يَفْتَرى وَلكِنْ تَصْديقَ الَّذى بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصيلَ كُلِ شَيْئىٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَومٍ يُؤْمنُونِ.
به سند ديگر از حضرت صادق علیه السّلام روايت كرده است كه اين آيات را از براى حامله در كاغدى بنويسد و در وقتي كه داخل شود در ماهي كه در آن ماه وضع حمل او مي شود و چيزى بر آن بپيچند امّا گره نزنند و بر كمر آن زن بيندند چون چنين كنند درد و آزار زائيدن به او نرسد و بعد از زائيدن به زودى بگشايند و يك ساعت با او نگذارند آيات اين است:
« اَوَلَمْ يَرَالَّذينَ كَفَرُوا اَنَّ السَّمواتِ وَاْلاَرْضَ كانَتا رَنَقا فَفَتَقْناهُماوَجَعَلْنا مِنَ الْماءِكُلَّ شَيىٍء حَى اَفَلايُؤْمنُونَ وَآيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النهاارَ فَاِذا هُمْ مُظْلِمُونَ وَالشَّمْسُ تَجْرى لِمُسْتَقَرٍّ لَها تَقْديرُ الْعَزيزِ الْعَليمِ وَالْقَمَرُ قَدَّرْناهُ مَنازِلَ حَتّى عادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَديمِ لاالشَّمْسُ يَنْبَغى لَها اَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلا اللّيْلُ سابِقُ النَّهارِ وَكُلُّ فى فَلَكٍ يَسْبَحُونَ وَآيَةٌ لَهُمْ اَنّا حَمَلْنا ذُرّيَتَهُمْ فى الْفُلِك الْمَشْحُونَ وَخَلَقْنا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ مايَر كَبُونَ وَاِنْ نَشَاءْ نَغْرِقْهُمْ فَلا صَريخَ لَهُمْ وَلا هُمْ يُنْقَذُونَ اِلاّ رَحْمَةً مِنّا وَ مَتاعا اِلى حينٍ وَنْفِخَ فى الصُّورِ فَاِذا هُمْ مِنَ اْلاَجْداثِ اِلى رَبِّهِمْ يَنْسلُونَ و درپشت كاغذ اين آيات را بنويسد كَاءَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مايُوْعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا اِلاّ ساعَةً مِنْ نَهارٍ بَلاغٌ فَهَلْ يَهْلِكُ اِلاّ الْقَوْمُ الْفاسِقُونَ كَاءَنَّهُمَّ يَوْمَ يَرَوْنَها لَمْ يَلْبَثُوا اِلاّ عَشِيَّةً اَوْضَحيها.»

از حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام منقول است كه راست ترين نام ها نامى است كه دلالت بر بندگى خدا كند مثل عبداللّه و به ترين نام ها نام پيغمبران است .
از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه فرزند را در شكم مادر نام بگذاريد و اگر نام نگذارى سقط مي شود و در قيامت با پدر خود گويد كه چرا مرا نام نگذاشتى و رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله وسلّم محسن فرزند حضرت فاطمه را در شكم نام گذاشت و محسن آن فرزند است كه بعد از حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم هنوز در شكم بود كه عمر عليه اللّعنه او را شهيد كرد.
از حضرت امام موسى عليه السّلام منقول است كه اوّل نيكى كه پدر با فرزند خود مي كند آن است كه او را نام نيكى بگذارد.
حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود كه هر كه چهار فرزند از براى او به وجود آيد و هيچ يك را به نام من مسمّى نسازد مرا جفا كرده است .
در حديث ديگر از امام موسى عليه السّلام منقول است كه فقر و بينوائى داخل خانه نمي شود كه در آن خانه نام محمّد يا احمد يا على يا حسن يا حسين يا جعفر يا طالب يا عبداللّه يا فاطمه بوده باشد.

در فقه الرّضا عليه السلام مذكور است كه نام را در روز هفتم تعيين بكنيد و بدان كه از جمله اعمالي كه در وقت ولادت سنت مؤكّد است غسل دادن طفل است و بعضى واجب مي دانند و احوط آن است كه نيّت كند كه غسل مي دهم اين طفل را از براى رضاى خدا و سرش اوّل بشويد و بعد از آن جانب راستش را و بعد از آن جانب چپش را.

حليه المتّقين - علاّمه محمّد باقر مجلسی رحمه الله

آداب دوران باردارى :
1 - ماه اول ، هر روز ناشتا به مقدار دو عدد خرما بخورد و به آن سوره ((قدر)) بخواند.
2 - ماه دوم ، هر روز ناشتا كمى عناب بخورد و به آن سوره ((توحيد)) بخواند.
3 - ماه سوم ، هر روز يك عدد سيب بخورد و به آن سوره ((آية الكرسى )) بخواند.
4 - ماه چهارم ، هر روز انجير بخورد و به آن سوره ((تين ))بخواند.
5 - ماه پنجم ، هر روز يك عدد تخم مرغ بخورد و به آن سوره ((حمد)) بخواند.
6 - ماه ششم ، هر روز انار بخورد و به آن سوره ((اءنا فتحنا)) بخواند.
7 - ماه هفتم ، هر روز به بخورد و به آن سوره ((يس )) بخواند.
8 - ماه هشتم ، هر روز مقدارى نبات و زعفران را بكوبد و به آن سوره ((نصر)) بخواند.
9 - ماه نهم ، هر روز شير و خرما بخورد و به آن سوره ((دهر)) بخواند.
زمانى كه نوزاد تكان خورد، سوره توحيد بخواند و صلوات بفرستد. همچنين در طول دوران باردارى هر روز دعاى عهد، زيارت عاشورا و دعاى توسل را بعد از نماز صبح بخواند.
هر روز چهار مرتبه سوره توحيد بخواند و در طول اين دوران يك بار اين قرآن را ختم كند و در ماه آخر براى راحتى زايمان ، سوره مريم را بخواند. ضمنا در طول اين دوران بايد چهل روز سوره يوسف و چهل روز سوره انعام را بخواند.

1 - روزه گرفتن
2 - مسافرت كردن
3 - خوددارى كردن از انداختن آب دهان در مسجد
4 - كم خوردن
5 - خوردن آب به حال ايستاده در روز
6 - نخوردن طعام مگر وقتى كه گرسنه باشد
7 - دست كشيدن از خوردن در حالى كه هنوز سير نشده باشد
8 - جويدن طعام به طور كامل پيش از فرو دادن
9 - دفع بول و غايط در وقت خواب
10 - كم آب خوردن
11 - خوردن ميوه در اوايل فصل آنها
12 - حفظ نمودن خود از سرما در فصل پاييز و حفظ نكردن از سردى هوا در بهار
13 - خوردن بيست و يك دانه مويز سرخ هر صبح ناشتا
14 - خوردن آب باران
15 - شستشوى دست ها پيش از خوردن غذا
16 - ريختن آب سرد به قدمها بعد از خارج شدن از حمام
17 - خوردن سه كف از آب گرم حمام
18 - به جا آوردن حج و عمره
19 - خواندن نماز شب

مكروهاتی كه موجب بيماری بدن می شوند :
1 - خوردن بين نهار و شام
2 - ايستاده آب خوردن در شب
3 - شام نخوردن
4 - پرخورى
5 - آشاميدن آب در بين غذا خوردن
6 - نشستن در آفتاب
7 - خوردن گوشت خام
8 - نشستن در جاى نمناك
9 - آب خوردن زياد
10 - بالا رفتن از پله ها
11 - مجامعت با زن سالخورده
12 - زياد ماهى خوردن
13 - خوردن چوبك
14 - غم و غصه خوردن