* سلام بر مهدی فاطمه*

آداب مسجد

1 - رفتن به مسجد با حالت وقار و آرامش .
2 - در وقت بيرون رفتن از خانه به قصد مسجد بگويد: بسم اللّه الذى خلقنى فهو يهدين والذى هو يطعمنى و يسقين و اذا مرضت فهو يشفين والذى يميتنى ثم يحيين والذى اءطمع اءن يغفرلى خطيئتى يوم الدين رب هب لى حكما و اءلحقنى بالصالحين واجعل لى لسان صدق فى الاخرين واجعلنى من ورثة جنة النعيم واغفر لاءبى به نام خدايى كه مرا آفريد، پس ‍ مرا راهنمايى كرد و به من خوراك داد و به من آب نوشاند و چون بيمار شدم ، شفايم بخشيد؛ آن كه مرا بميراند و سپس زنده ام كند و آن كه طمع دارم تا گناهانم را در روز جزا بيامرزد. پروردگارا! مقامى به من ببخش و مرا به نيكان برسان و براى من زبان راستگويى در پسينيان مقرر كن ! مرا از وارثان بهشت پر از نعمت قرار بده و پدرم را بيامرز!.
3 - هنگام داخل شدن در مسجد ته كفش و چيزهايى كه همراه دارد، مثل عصا و… را نگاه كند تا نجاستى به آن نباشد.
4 - هنگام داخل شدن در مسجد، اول پاى راست را بگذارد.
5 - هنگام داخل شدن در مسجد بگويد: بسم اللّه و بالله و من اللّه و الى اللّه و خير الاءسماء كلها لله توكلت على اللّه و لا حول و لا قوة الا بالله اللهم صل على محمد و آل محمد وافتح لى اءبواب رحمتك و توبتك و اءغلق عنى اءبواب معصيتك واجعلنى من زوارك و عمار مساجدك و ممن يناجيك فى الليل و النهار و من الذين هم فى صلواتهم خاشعون و ادحرعنى الشيطان الرجيم و جنود ابليس اءجمعين به نام خدا، به ذات خدا، از خدا و به سوى خدا و بهترين نام ها همه از آن خداست . توكل مى كنم بر خدا جنبش و نيرويى نيست ، مگر به وسيله خدا. خدايا! بر محمد و آل محمد رحمت بفرست و درهاى رحمت و توبه ات را بر من بگشا و درهاى گناه را بر من ببند و مرا از زائرانت و آبادكنندگان مسجدهايت و از كسانى كه تو را در شب و روز راز مى گويند و از كسانى كه در نمازشان خاشع اند، قرار بده و از من شيطان رجيم و لشكر ابليس را جميعا بران !.
6 - قبل از نشستن در مسجد، نماز تحيت (كه حداقل دو ركعت است ) بخواند؛ به قصد تحيت و احترام مسجد. البته اگر نماز واجب يا مستحب ديگرى هم خوانده شود كافى است ؛ حتى اگر چند دفعه هم داخل مسجد شود، مستحب است كه در هر دفعه نماز تحيت بخواند، اگر چه فاصله دفعات با يكديگر خيلى كم باشد.
7 - مستحب است كسى كه به مسجد مى رود لباس پاكيزه و قيمتى بپوشد و خود را خوش بو نمايد.
8 - موقع بيرون آمدن از مسجد، اول پاى چپ را بيرون بگذارد.
9 - بهتر است نمازگزار از همه زودتر وارد مسجد شود و ديرتر از همه خارج شود.
10 - تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ آن .
11 - مستحب است كه زن در خانه اش نماز بخواند و فضيلتش بيشتر از نماز در مسجد است ، مگر اين كه خود را كاملا از نامحرم حفظ كند كه در اين صورت بهتر است در مسجد نماز بخواند.
12 - ساختن مسجد و تعمير مسجدى كه رو به خرابى باشد، مستحب است .
13 - مستحب است كه مسجد را بى سقف بسازند يا لااقل قسمتى از آن را بى سقف بسازند.
14 - مستحب است كه وضوخانه و مستراح در بيرون مسجد باشد.
15 - ساختن مناره براى اذان گفتن مستحب است . (البته در كنار ديوار مسجد و متصل به آن ، نه در وسط مسجد).
16 - مستحب است كه مناره بلندتر از ديوار مسجد (پشت بام مسجد) ساخته نشود، بلكه مساوى با آن باشد.
17 - زياد به مسجد رفتن و رفتن به مسجدى كه نمازگزار ندارد، مستحب است .
18 - غذا نخوردن ، مشورت نكردن ، همسايه نشدن ، زن نگرفتن و زن ندادن به كسى كه در مسجد حاضر نمى شود از مستحبات مى باشد.

مكروهات مربوط به مسجد :
1 - عبور از مسجد به عنوان محل عبور، بدون آن كه در آنجا نماز بخواند.
2 - انداختن آب بينى و دهان در مسجد.
3 - بالا بردن مناره ها بالاتر از پشت بام مسجد.
4 - خوابيدن در مسجد، مگر در حال ناچارى .
5 - فرياد زدن در مسجد و صدا را بلند كردن ، مگر براى اذان .
6 - خريد و فروش در مسجد.
7 - خواندن شعرى كه نصيحت و مانند آن نباشد و سخن گفتن از امور دنيا در مسجد.
8 - طلب كردن گمشده اى در مسجد.
9 - رفتن به مسجد براى كسى كه پياز، سير و مانند اينها را خورده است و بوى دهانش مردم را اذيت مى كند.
10 - راه دادن بچه (بچه غير مميز و بچه اى كه اطمينان به طهارت او نيست ) و راه دادن ديوانه هم به مسجد مكروه است .
11 - نقاشى چيزهايى كه روح ندارد، مثل گل و بوته در مسجد.
12 - كراهت دارد موقعى كه امام جماعت مشغول به نماز واجب است و يا نماز جماعت در حال اقامه يا در شرف اقامه است ، نماز تحيت خوانده شود.
13 - بلند ساختن ديوار مساجد، بلندتر از معمول و عرف ، مكروه است .
14 - كشتن شپش در مسجد مكروه است و اگر آن را بكشد، بايد با ريختن خاك آن را دفن كند.
15 - ساختن تير و تراشيدن آن در مسجد مكروه است .
16 - اگر همسايه مسجد عذرى نداشته باشد، مكروه است در غير مسجد نماز بخواند.
17 - قضاوت كردن در مسجد كراهت دارد. زيرا ممكن است قاضى خطا كند؛ در حالى كه مسجد مكان شريفى است كه سزاوار است در آن خطا واقع نشود. اما اين كه حضرت على (عليه السلام ) در مسجد كوفه محلى براى قضاوت داشتند به خاطر آن است كه ايشان معصوم بودند و خطايى از او سر نمى زد. البته شايد هم بتوان گفت كه قضاوتى مكروه است كه با كشمكش ، سر و صدا، فحش و ناسزا همراه باشد يا قضاوتى مكروه است كه دائمى باشد و يا قضاوتى كه قاضى فقط به جهت آن به مسجد بيايد.
18 - تعطيل كردن مساجد مكروه است .

فضيلت نماز جماعت :
مستحب است كه نمازهاى واجب مخصوصا نمازهاى يوميه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح ، مغرب و عشا، براى همسايه مسجد و كسى كه صداى اذان را مى شنود بيشتر سفارش شده است .
در روايتى آمده است كه اگر يك نفر به امام جماعت اقتدا كند، هر ركعت از نماز آنان ثواب صد و پنجاه نماز و اگر دو نفر اقتدا كنند، هر ركعتى ثواب ششصد نماز دارد و هر چه بيشتر شوند، ثواب نمازشان بيشتر مى شود تا به ده نفر برسند، عده آنان كه از ده گذشت اگر تمام آسمانها كاغذ و درياها مركب و درختها قلم و جن و انس و ملائكه نويسنده شوند، نمى توانند ثواب يك ركعت آن را بنويسند.

در اينجا بعضى از آداب نماز جماعت را متذكر مى شويم :
1 - مستحب است كه انسان صبر كند تا نماز را به جماعت بخواند و نماز جماعت از نماز اول وقت كه فرادى (تنها) خوانده شود بهتر است . همچنين نماز جماعتى را كه مختصر بخوانند از نماز فرادى كه آن را طول بدهند، بهتر مى باشد.
2 - وقتى كه نماز جماعت بر پا مى شود، مستحب است كسى كه نمازش را فرادى خوانده ، دوباره نمازش را به جماعت بخواند.
3 - بعد از تكبير امام اگر صف جلو، آماده نماز و تكبير گفتن آنان نزديك باشد، كسى كه در صف بعد ايستاده مى تواند تكبير بگويد، ولى احتياط مستحب آن است كه صبر كند تا تكبير صف جلو تمام شود.
4 - احتياط مستحب آن است كه جاى سجده ماءموم با جاى كسى كه جلوى او ايستاده ، فاصله اى نداشته باشد.
5 - اگر موقعى كه انسان مشغول خواندن نماز مستحبى است جماعت بر پا شود، چنان چه اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت برسد، مستحب است كه نماز را رها كرده و مشغول جماعت شود. همچنين اگر اطمينان نداشته باشد كه به ركعت اول مى رسد مستحب است كه به همين دستور رفتار نمايد.
6 - اگر موقعى كه انسان مشغول خواندن نماز سه ركعتى يا چهار ركعتى است نماز جماعت بر پا شود، چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته و اطمينان ندارد كه اگر نماز را تمام كند به جماعت برسد، مستحب است كه به نيت نماز مستحبى ، نماز را دو ركعتى تمام كرده و خود را به جماعت برساند.
7 - اگر ماءموم در ركعت اول و دوم نماز صبح ، مغرب و عشا صداى امام را نشنود، مستحب است كه حمد و سوره را آهسته بخواند.
8 - مستحب است كه ماءموم در ركعت اول و دوم نماز ظهر و عصر، به جاى حمد و سوره ذكر بگويد.
9 - اگر ماءموم يك مرد باشد، مستحب است كه طرف راست امام بايستد و اگر يك زن باشد، در طرف چپ امام ، به گونه اى كه جاى سجده اش مساوى با زانو يا قدم امام باشد.
10 - اگر ماءموم يك مرد و يك زن يا يك مرد و چند زن باشند، مستحب است كه مرد، طرف راست امام و باقى پشت سر امام بايستند و اگر چند مرد يا چند زن باشند پشت سر امام بايستند و اگر چند مرد و چند زن باشند مردها عقب امام و زن ها پشت مردها بايستند.
11 - اگر امام و ماءموم هر دو زن باشند، احتياط آن است كه امام كمى جلوتر بايستد.
12 - مستحب است كه امام در وسط صف بايستد.
13 - مستحب است كه اهل علم و كمال و تقوى در صف اول بايستند.
14 - مستحب است كه صف هاى جماعت منظم باشد.
15 - مستحب است كه بين كسانى كه در يك صف ايستاده اند فاصله نباشد و شانه آنان هم رديف با يكديگر باشد.
16 - مستحب است كه بعد از گفتن ((قد قامت الصلاة )) ماءمومين برخيزند.
17 - مستحب است امام جماعت رعايت حال ماءمومى را كه از ديگران ضعيف تر است بكند و عجله نكند تا افراد ضعيف به او برسند.
18 - مستحب است كه امام جماعت ، قنوت ، ركوع و سجود را طول ندهد، مگر آنكه بداند همه كسانى كه به او اقتدا كرده اند، مايل به اين كار هستند.
19 - مستحب است كه امام جماعت در حمد و سوره و ذكرهايى كه بلند مى خواند، صداى خود را به قدرى بلند كند كه ديگران بشنوند؛ ولى بايد بيش از اندازه صدا را بلند نكند.
20 - اگر امام در ركوع بفهمد كسى تازه رسيده و مى خواهد اقتدا كند، مستحب است كه ركوع را دو برابر هميشه طول بدهد و بعد برخيزد، اگر چه بفهمد كس ديگرى هم براى اقتدا وارد شده است .
21 - مستحب است كه براى بر پا كردن جماعت امامى كه قرائتش بهتر است ، از امام هاى ديگر مقدم شود.

مكروهات نماز جماعت :
1 - اگر در صف هاى جماعت جا براى ايستادن باشد، مكروه است كه انسان تنها بايستد.
2 - مكروه است كه ماءموم ذكرهاى نماز را طورى بگويد كه امام بشنود.
3 - مسافرى كه نماز ظهر، عصر و عشا را دو ركعت مى خواند، مكروه است كه در اين نمازها به كسى كه مسافر نيست اقتدا كند.
4 - كسى كه مسافر نيست ، مكروه است كه در نمازهاى ظهر، عصر و عشا به مسافر اقتدا كند.
5 - كراهت دارد كسى كه مرض جذام يا پيسى دارد، براى ماءموم سالم امامت كند.
6 - كراهت دارد كسى كه حد و تازيانه خورده و توبه كرده است ، امامت كند.
7 - كراهت دارد مسلمانى كه در بلاد كفر ساكن است ، براى مسلمانى كه در بلاد اسلامى ساكن است ، امامت كند.
8 - مكروه است كسى كه تيمم كرده ، براى كسى كه با وضو و يا با غسل مى باشد، امامت كند.
9 - اگر براى امام جماعت در اثناء نماز، اتفاقى افتد (حدثى از او سر بزند يا بى هوش شود) كه نتواند نماز را تمام كند، از آن جايى كه بايد كسى از ماءمومين به جاى او گماشته شود براى امامت ، كراهت دارد كه به جاى او ماءمومى گماشته شود كه در اثناء نماز رسيده ، بلكه سزاوار است ماءمومى كه از اول اقامه نماز حاضر بوده ، به نيابت از امام نماز را ادامه دهد.
10 - مكروه است بعد از اين كه مؤ ذن جمله ((قد قامت الصلوة )) را گفت ، امام و ماءموم صحبت كنند.
11 - كراهت دارد كسى كه كور است ، براى كسى كه بينا است ، امامت كند.

آداب قبرستان رفتن را كه دراسلام آمده لطفا كامل برام توضيح دهيد؟

پرسشگر گرامي ؛ ازاين كه مركز را پاسخگوي سوالات خود انتخاب نموديد صميمانه متشكريم و اهتمام شما به مسايل ديني واخلاقي قابل تقدر بوده واميدواريم با كمك خداوند متعال پله هاي تقوا و ايمان را به نحو احسن بپيماييد.
در پاسخ مطالب ذيل قابل دقت است :
در زمينه آداب و مستحبات زيارت اهل قبور، توجهتان را به نكات زير جلب مي كنيم:
1- بر اساس روايات و بر طبق فتواي مراجع در رساله هاي عمليه به طور كلي رفتن به قبرستان و ماندن در آن در شب مكروه است .
2- مستحب است در نزد قبر ميت خواندن سوره حمد و ناس و فلق و توحيد و آيه الكرسي هر كدام سه مرتبه و سوره قدر هفت و نيز يازده مرتبه .
از رسول خدا(ص) چنين نقل شده است: هر كه بر قبرستان عبور كند و 11 مرتبه سوره توحيد را بخواند و ثوابش را به اموات آن قبرستان هديه كند به تعداد آن مردگان اجر و پاداش مي يابد.
در روايات معتبر آمده است كه اگر كسي به نزد قبر برادر مومن خود برود و رو به قبله دستش را بر روي قبر بگذارد و 11 مرتبه سوره قدر را بخواند از ترس بزرگ روز قيامت در امان خواهد بود . و در روايت ديگر آمده است كه خداوند او و صاحب قبر هر دو را بيامرزد.
در روايت آمده كه حضرت باقر(ع) نزد قبر يكي از شيعيان ايستادند و اين دعا را خواندند: ( اللهم ارحم غربته و صل وحدته و آنس وحشته و آمن روعته و اسكن اليه من رحمتك ما يستغني بها عن رحمه من سواك و الحقه بمن كان يتولاه) .
طبق رواياتي كه از حضرات معصومين(ع) وارد شده است زيارت اهل قبور مؤمنين در روزهاي دوشنبه و پنج شنبه و جمعه مستحب مؤكد است و سنت پيامبر اسلام(ص) و سيره اهل بيت(ع) نيز چنين بوده است و فعل معصوم نيز براي ما حجت است و در روايتي از رسول خدا(ص) آمده است كه حضرت فرمود: ((هديه بفرستيد براي مردگان خود)) پس سوال شد چيست هديه مرده ها؟ فرمود: صدقه و دعا و نيز فرمود ارواح مؤمنين هر جمعه به آسمان دنيا مقابل خانه ها و منزل هاي خود فرياد مي كنند هر يك از ايشان به آواز حزين با گريه اي اهل من و اولاد من اي پدر من و مادر من و خويشان من مهرباني كنيد بر ما…)).
2- بر اساس آيات و روايات، ارتباط خاصى ميان قبر برزخى و قبر خاكى، يعنى بين روح انسان در برزخ و بدن مادى او در قبر خاكى وجود دارد. اين ارتباط، در اصل از ارتباط روح و بدن مادى كه در طول زندگى دنيوى با يكديگر يك نوع اتحاد داشته‏اند، سرچشمه مى‏گيرد كه با قطع تعلق روح از بدن پس از مرگ به كلى از ميان نمى‏رود، بلكه يك نوع ارتباط در حدّ پايين‏ترى ميان روح برزخى و بدن مادى و خاكى وجود دارد، البته نه در حد و اندازه‏اى كه در زندگى دنيوى و در دوران تعلق روح به بدن وجود داشت و نه با آن كيفيت و كميت، بلكه در ميزانى ضعيف‏تر و با كم و كيفى ديگر. از همين رو، قبر خاكى با قبر و عالم برزخى روح ارتباطى دارد كه نقاط ديگر اين ارتباط را ندارند، و به همين جهت است كه على رغم حضور روح در عالمى فوق ماده، زمان و مكان [برزخ] توجه خاصى به بدن مادى و نقطه‏اى كه بدن خاكى در آن است، دارد و بر اساس همين ارتباط ميان قبر خاكى و قبر برزخى است كه دستورات و احكام خاصى در باب قبر، تشييع جنازه، كفن، دفن، حرمت قبر، استحباب زيارت قبور، دعا، طلب رحمت و مغفرت بر سر قبور و نظاير آنها در شريعت اسلامى وجود دارد. اين ارتباط روح با قبر خاكى موجب مى‏شود كه بتوان از اين طريق بهتر با روح رابطه برقرار و به او توجه كرده و نيز توجه او را جلب كرد، بدين جهت در روايات تأكيد فراوانى بر زيارت قبور، دعا، طلب رحمت و مغفرت و تلاوت قرآن كريم بر سر قبرها شده است، هر چنداين آداب در هر جايى براى مردگان خوب است .
1- به دليل ارتباط قبر برزخى با قبر خاكى بر انجام اين آداب بر سر قبرها تأكيد بيشترى شده و از استحباب بيشترى برخوردار است. از طرفى ارواح نيز بر اساس اين ارتباط با بدن مادى و قبر خود از حضور مؤمنان مسرور و مبتهج مى‏شوند. امام صادق(ع) مى‏فرمايد: «قسم به خداى متعال، مردگان رفتن شما را [بر سر قبورشان] مى‏دانند و با حضور شما مسرور مى‏شوند و با شما اُنس مى‏گيرند و بهره‏مند مى‏شوند»، (وسائل الشيعه، ج 2، ص 878 و نيز در اين باب نگا: عروج روح، استاد محمد شجاعى، مقدمه و تدوين محمدرضا كاشفى، تهران، كانون انديشه جوان، چاپ اوّل، 1379 ش، ص 71 ـ 76) .
2- امّا مهم‏ترين اثر دنيوى زيارت اهل قبور براى انسان، تذكر مرگ و يادآورى اين رخداد مهمّ است و اين خود، موجب باز داشتن انسان از بازى‏هاى دنيوى، (نگا: نهج‏البلاغة، ترجمه دكتر سيد جعفر شهيدى، خطبه 84، ص66) مانع انجام كارهاى زشت و ناروا، (همان خطبه 99، ص 92) باعث انجام اعمال و كردار نيك، (همان، كلمات قصار، 31، ص 364) سبب بى رغبتى و كم خشنودى از دنيا، (همان،كلمات قصار 349، ص 423) و زمينه‏ساز عبرت آموزى است، (همان، خطبه 221، ص 252) .
رو به گورستان دمى خامش نشين
آن خموشان سخن‏گو را ببين
ليك اگر يك رنگ بينى خاكشان
نيست يكسان حالت چالاكشان
شحم و لحم زندگان يكسان بود
آن يكى غمگين، دگر شادان
تو چه دانى تا ننوشى قالشان
ز آنكه پنهان است بر تو حالشان
بشنوى از قال‏هاى و هوى را
ببينى حالت صد توى را

ر فضيلت شارب گرفتن يعنى موى لب بالا را تا ته گرفتن :

سنّت مؤكّد است ، هر چند بيش تر از ته بگيرند به تر است .
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه شارب خود را دراز مكنيد كه شيطان در آن جا مي كند و پنهان مى شود.
از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه شارب گرفتن رفع غم و وسواس مي كند، و از سنت حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود كه سنت است ، گرفتن موى شارب تا آن كه برسد به دم لب بالا، و حضرت صادق علیه السّلام شارب را آن قدر مي گرفتند كه به ته مو مي رسيد.
از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است كه ناخن و شارب گرفتن از جمعه تا جمعه ديگر امان مي دهد از خوره .
در حديث ديگر وارد شده است كه شخصى به خدمت آنحضرت عرض كرد، كه دعائى تعليم من كن كه باعث زيادتى روزى شود حضرت فرمود، كه شارب و ناخن بگير و بايد كه در روز جمعه باشد.
در حديث معتبر ديگر از آن حضرت منقول است كه : هر كه ناخن و شارب در هر جمعه بگيرد، در وقت گرفتن بگويد بِسْمِ اللّهِ وَبِاللّهِ وَعَلى سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ به عدد هر ريزه كه از مو و ناخن او بريزد، حق تعالى ثواب يك بنده از فرزندان اسماعيل آزاد كردن به او عطا فرمايد، بيمار نشود مگر به بيمارى مرگ .
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه هر كه در روز شنبه و پنجشنبه شارب و ناخن بگيرد، عافيت يابد از درد دندان و درد چشم .
در حديث ديگر فرمود، كه : شارب را از ته بگيريد و ريش را بلند بگذاريد، به يهودان و گبران خود را شبيه مگردانيد، فرمود كه از ما نيست هر كه شارب خود را نگيرد.

در آداب ريش بلند كردن :
بدان كه سنت است ريش را ميانه گذاشتن نه بسيار بلند و نه بسيار كوتاه و زياده از قبضه گذاشتن مكروه است ، و احتمال حرمت نيز دارد، مشهور ميان علما آن است كه تراشيدن ريش حرام است ، امّا بر رو و دو طرف لب پائين را تراشيدن جايز است ، احوط آن است كه اصلاح بسيار تند كه شبيه به تراشيدن باشد نكنند.
از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه آن چه از ريش زياده از يك قبضه است در آتش است .
در حديث ديگر منقول است كه دست بر ريش بگير و آن چه زياده از قبضه باشد بِبُر و از محمدبن مسلم منقول است كه : گفت ديدم كه مصلحى اصلاح ريش حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام مي كرد، حضرت به او فرمود كه ريش را مدوّر كن .

در حديث ديگر منقول است كه حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود، كه در زمان پيش گروهى بودند كه ريش را مي تراشيدند و شارب را مى تابيدند، حق تعالى ايشان را مسخ كرد.
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه چون حق تعالى توبه حضرت آدم را قبول فرمود، سر به سجده گذاشت و چون سر برداشت رو به آسمان كرد و گفت پروردگارا حسن و جمال مرا زياده گردان پس بعد از آن ريش بسيار سياهى بر رويش روئيد، پيش تر ريش ‍ نداشت گفت پروردگارا اين چيست ؟ به او وحى رسيد، كه اين زينت تو و زينت تو زينت مردان فرزندان توست تا روز قيامت .
در كندن موی بينی و بازی كردن با ريش :
در حديث معتبر از حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم منقول است كه بايد هر كس موى شارب و موى بينى را بگيرد و به احوال بدن خود بپردازد، كه اين ها باعث زيادتى جمال او است .
از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه موى بينى را گرفتن رو را نيكو مي كند.
از حضرت امام موسى عليه السلام منقول است كه چهار چيز است كه از وسواس شيطان است : گل خوردن و گل را به دست ريزه كردن و ناخن را به دندان گرفتن و ريش را خائيدن .
از حضرت صادق علیه السّلام منقول است كه بسيار دست بر ريش مگذار كه رو را معيوب و بدنما مي كند.

1 - سوره حمد: شفاى همه امراض است مگر مرگ ؛ بايد گفته شود، كه خواندن با ايمان و عمل كردن با علم و يقين به قرآن ، اين آثار را دارد.
2 - سوره بقرة : هر كس سوره بقره را تلاوت كند، روز قيامت عمامه اى از نور بر سر او مى گذارند.
3 - سوره مباركه آل عمراءن : هر كس سوره آل عمران را بخواند، روز قيامت پوششى از نور او را زينت مى دهد.
4 - سوره مباركه نساء: هر كس سوره نساء را تلاوت كند، از عذاب قبر مصون و از آفات دنيا نيز در امان است ، تا به بهشت برسد.
5 - سوره مباركه مائده : هر كس روزهاى پنج شنبه سوره مائده را قرائت كند، ايمانش ، به ظلم آلوده نمى شود.
6 - سوره مباركه انعام : در اين سوره (70) بار نام خدا برده شده و (70) هزار فرشته با آن به زمين آمدند؛ هر كس آن را بخواند، از خوف و ترس در امان است .
7 - سوره مباركه اعراف : هر كس سوره اعراف را مخصوصا روزهاى جمعه بخواند از خوف و ترس مصون است و روز قيامت بى حساب وارد بهشت مى شود.
8 - سوره مباركه توبه : هر كس سوره توبه را بخواند، پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) شفيع او باشد و نفاق در او راه نيابد.
9 - سوره مباركه انفال : تلاوت سوره انفال در هر ماه ، انسان را از نفاق ، بيمه مى كند و از شيعيان راستين اميرالمؤ منين (عليه السلام ) قرار مى دهد.
10 - سوره مباركه يونس : هر كس سوره يونس را بخواند، در صف جهال قرار نمى گيرد و روز قيامت هم از مقربين است .
11 - سوره مباركه هود: خواندن سوره هود، خوف و حزن را از دل مى زدايد.
12 - سوره مباركه يوسف : هر كس هر روز و هر شب سوره يوسف را بخواند، روز قيامت ، با جمال يوسف محشور و از برگزيدگان بندگان محسوب مى گردد.
13 - سوره مباركه رعد: هر كس سوره رعد را قرائت كند، به ساعقه و سوختن مبتلا نمى گردد و روز قيامت ، بدون حساب وارد بهشت مى شود.
14 - سوره مباركه ابراهيم : هر كس سوره ابراهيم را در ركعت نماز جمعه بخواند، به فقر و جنون و بلوى مبتلا نمى شود.
15 - سوره مباركه حجر: هر كس سوره حجر را بخواند، حق تعالى به عدد مهاجر و انصار و استهزا كنندگان پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم )، براى او ده حسنه بنويسد.
16 - سوره مباركه نحل : امام محمد باقر (عليه السلام ) فرمود: هر كس سوره نحل را بخواند، از هفتاد بلا، مانند جنون و جذام مصون مى ماند و محل او بهشت است .
17 - سوره مباركه اسراء: هر كس اين سوره را بخواند، در هر شب جمعه ، در اصحاب حضرت قائم خواهد بود و روز قيامت با شهداء محشور مى شود.
18 - سوره مباركه كهف : هر كس هر شب جمعه سوره كهف را تلاوت كند، در آخرت با شهداء محشور مى گردد.
19 - سوره مباركه مريم : هر كس سوره مريم را ادامه دهد، در مال و اولاد بى نياز مى گردد و در آخرت هم ، ملك سليمان به او عطا مى شود.
20 - سوره مباركه طه : هر كس سوره طه را قرائت كند، خداوند او را دوست دارد و او نيز خداوند را دوست دارد.
21 - سوره مباركه انبياء: هر كس سوره انبياء را بخواند، به شرط دوستى آنها (انبياء) در بهشت با آنها محشور مى گردد.
22 - سوره مباركه حج : هر كس سوره حج را در سه روز متوالى بخواند، خداوند در آن سال ، او را به حج مى فرستد و اگر در راه بميرد، به بهشت مى رود.
23 - سوره مباركه مؤ منون : هر كس هر صبح جمعه سوره مؤ منون را بخواند، خداوند، عاقبت او را به خير و سعادت مقرون مى كند و با پيغمبران محشور سازد.
24 - سوره مباركه نور: هر كس سوره نور را تلاوت كند، اموال ، فروج و زنان خود را در پناه خدا حفظ نموده ، از خاندان او هيچكس زنا نكند و شيعه آل محمد بميرد. هفتاد هزار ملك نيز براى او استغفار كنند.
25 - سوره مباركه فرقان : هر كس قرائت اين سوره را هميشه و هر روز ادامه دهد، خداوند او را عذاب نكند، تا او را در بهشت جا دهد.
26 - سوره مباركه شعراء: از امام صادق (عليه السلام ) منقول است كه هر كس اين سوره را براى برآمدن حاجت بخواند، حاجتش برآورده گردد؛ به شرط اينكه تا چهل روز، هر روز يك بار بخواند و چنانچه يك روز قرائت نشود ختم را دوباره از سر بگيرد.
27 - سوره مباركه نمل : هر كس اين سوره را بخواند، حق تعالى براى او ده حسنه نويسد و بى نياز گردد. در قيامت نيز با انبياء و شهداء محشور شود.
28 - سوره مباركه قصص : هر كس اين سوره بخواند، حق تعالى به عدد كسانى كه تصديق موسى و تكذيب او را كرده ، ده حسنه براى او بنويسد.
29 - سوره مباركه عنكبوت : پاداش و ثواب قرائت اين سوره ، بهشت برين است .
30 - سوره مباركه روم : امام صادق (عليه السلام ) سوگند ياد فرمود كه هر كس اين سوره را در ماه رمضان بخواند، اهل بهشت است .
31 - سوره مباركه لقمان : هر كس اين سوره را هر شب تلاوت كند، خداوند او را از شر شيطان حفظ مى كند.
32 - سوره مباركه سجده : قرائت سوره سجده ، سبب مى شود كه روز قيامت نامه اعمال او را به دست راستش بدهند.
33 - سوره مباركه احزاب : هر كس سوره احزاب را بسيار بخواند، روز قيامت در جوار پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) محشور مى گردد.
34 - سوره مباركه سباء: هر كس اين سوره و سوره فاطر را هر شب بخواند، از مصائب مصون مى ماند و خير دنيا و آخرت نصيب او مى گردد.
35 - سوره مباركه فاطر: هر كس اين سوره و سوره سباء را هنگام شب بخواند، در آن شب ، در امان خداوند خواهد بود. اگر هنگام روز بخواند، در آن روز، مكروه و ناراحتى به او نمى رسد.
36 - سوره مباركه يس : هر كس سوره يس را تلاوت كند، مانند كسى است كه 12 بار قرآن را خوانده باشد، همچنين خير دنيا و آخرت نصيب او مى شود و از سكرات مرگ مصون مى ماند.
37 - سوره مباركه صافات : خواندن اين سوره در روز جمعه ، بنابر آنچه از امام صادق (عليه السلام ) نقل شده است ، موجب دفع انواع بلاها و مرض هاست .
38 - سوره مباركه ص : هر كس اين سوره را در شب جمعه بخواند، خير دنيا و آخرت به او عطا مى شود، آنچه كه به كسى از مردم عطا نشده جز نبى مرسل يا ملك مقرب ، و خداوند او را داخل بهشت مى كند.
39 - سوره مباركه زمر: هر كس اين سوره را بخواند، در دنيا و آخرت عزيز و شريف مى گردد و بدنش بر آتش حرام مى شود.
40 - سوره مباركه مؤ من : هر كس در هر شب سوره مؤ من را بخواند، گناهان او آمرزيده و خير دنيا و آخرت نصيب او مى گردد.
41 - سوره مباركه فصلت : هر كه اين سوره را قرائت كند، در دنيا به سرورى ، عيش و عزت زندگى كرده و در آخرت به نورانيت محشور گردد.
42 - سوره مباركه شورى : هر كس اين سوره را بخواند، روز قيامت صورتش ‍ مانند ماه شب چهارده مى درخشد.
43 - سوره مباركه زخرف : هر كس اين سوره را بخواند، از گزندگان قبر تا وقتى كه وارد قيامت شود، مصون است .
44 - سوره مباركه دخان : هر كس در نمازهاى واجب و مستحب خود، مخصوصا بيست و سوم ماه رمضان اين سوره را بخواند، روز قيامت ، در سايه عرش خواهد بود.
45 - سوره مباركه جاثيه : هر كس اين سوره را بخواند، آتش ، بدن او را فرا نمى گيرد و همواره با پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) خواهد بود.
46 - سوره مباركه احقاف : هر كس شب و روز جمعه ، سوره احقاف را بخواند، در دنيا و قيامت ، در امان است .
47 - سوره مباركه محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ): هر كس سوره محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) را تلاوت كند، شك به دلش راه نمى يابد.
48 - سوره مباركه فتح : هر كس اين سوره را بخواند، مال ، جان ، زن و فرزندش مصونيت از اتلاف ، پيدا خواهند كرد.
49 - سوره مباركه حجرات : هر كس سوره حجرات را قرائت كند، از زوار پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) محسوب مى گردد.
50 - سوره مباركه ق : هر كس اين سوره را در نمازهاى واجب و مستحب خود بخواند، خداوند رزق او را وسعت مى دهد.
51 - سوره مباركه الذاريات : هر كس اين سوره را شب يا روز بخواند، در دنيا رزقش وسيع و هنگام مردن ، قبرش نورانى مى گردد.
52 - سوره مباركه طور: هر كس سوره طور را بخواند، خداوند خير دنيا و آخرت را به او عنايت فرمايد.
53 - سوره مباركه نجم : هر كس اين سوره را قرائت كند، ميان مردم به محبوبيت زندگى كند.
54 - سوره مباركه قمر: هر كس اين سوره را قرائت كند، روز قيامت سوار ناقه نور، وارد بهشت مى گردد.
55 - سوره مباركه الرحمن : هر كس اين سوره را در هر جمعه و سوره واقعه را در هر شب بخواند، روز قيامت به صورت انسانى كامل و نورانى محشور مى گردد.
56 - سوره مباركه واقعه : هر كس اين سوره را براى وسعت روزى خود بخواند، اثر عجيبى دارد. بايد از شب شنبه شروع كرده تا شب جمعه ، سه بار و در شب جمعه هشت بار بخواند و تا مدت پنج هفته اين كار را ادامه دهد.
57 - سوره مباركه حديد: هر كس اين سوره را جهت برآمدن حاجت ، در شب جمعه ، هفت بار بدون فاصله و پشت سر هم بخواند، اثر عجيبى دارد.
58 - سوره مباركه مجادله : هر كس اين سوره را تلاوت كند، در نامه عملش ‍ او را از حزب خدا ثبت كنند. كسى بر او فائق نشود و با او نتواند مجادله كند و در چشم مردم نيز معتبر و موقر باشد.
59 - سوره مباركه حشر: هر كس اين سوره را بخواند، تا وقتى كه از دنيا برود عرش ، كرسى ، آسمانها، زمين ، فرشتگان و حيوانات برى و بحرى و جوى بر او دعا كنند.
60 - سوره مباركه ممتحنه : هر كس سوره ممتحنه را در فرايض و نوافل بخواند، خداوند قلب او را به ايمان امتحان نموده نورانى مى فرمايد و فقير نمى گردد.
61 - سوره مباركه صف : هر كس اين سوره را در نمازهاى واجب و مستحب بخواند، در صف فرشتگان قرار مى گيرد.
62 - سوره مباركه جمعه : هر كس اين سوره را در شب جمعه و در نماز جمعه بخواند، خداوند او را به تعداد روزهاى سال ، ده حسنه به او عنايت مى فرمايد و به بهشت مى فرستد.
63 - سوره مباركه منافقون : در مصباح است كه قرائت كردن اين سوره ، انسان را از شر شرك و نفاق حفظ مى نمايد.
64 - سوره مباركه تغابن : هر كس اين سوره را در نماز خود بخواند، در قيامت قرآن ، شفيع او مى شود.
65 - سوره مباركه طلاق : هر كس اين سوره را در فريضه (نماز واجب ) بخواند، حق تعالى او را از ترس قيامت در پناه خود گيرد و از آتش دوزخ نگهدارد و در بهشتش داخل نمايد.
66 - سوره مباركه تحريم : هر كس اين سوره را بخواند، حق تعالى او را توبه نصوح كرامت فرمايد. اگر در نمازهاى واجب خود بخواند، روز قيامت از حزن و اندوه مصون باشد.
67 - سوره مباركه ملك : هر كس اين سوره را قرائت كند، مانند كسى است كه شب قدر را احياء داشته و از عذاب قبر نيز محفوظ است .
68 - سوره مباركه قلم : هر كس اين سوره را در نمازهاى خود بخواند، خداوند او را از فقر و عذاب ايمن مى فرمايد.
69 - سوره مباركه الحاقة : هر كس اين سوره را در فرايض و نوافل بخواند، ايمان او كامل مى گردد، تا خدا را ملاقات كند.
70 - سوره مباركه معارج : هر كس سوره معارج را تلاوت كند، در قيامت از گناه او پرسش نمى شود و با پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) به بهشت مى رود ان شاء اللّه .
71 - سوره مباركه نوح : هر كس اين سوره را با ايمان به خدا بخواند، خداوند او را با ابرار محشور فرمايد.
72 - سوره مباركه جن : هر كس سوره جن را بخواند، خداوند او را از شر جن و سحر و كيد آنها مصون دارد و با پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) محشور مى فرمايد.
73 - سوره مباركه مزمل : هر كس اين سوره را در نماز عشاء تلاوت كند، خداوند او را سعادت دنيا و آخرت عنايت كند.
74 - سوره مباركه مدثر: هر كس سوره مدثر را بخواند، در دنيا شقى نگردد و خداوند او را با پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) محشور فرمايد.
75 - سوره مباركه قيامة : هر كس اين سوره را قرائت كند، از صراط و ميزان ، با موفقيت بگذرد و در قبر نيز بهترين صورت پيدا كند.
76 - سوره مباركه دهر: هر كس اين سوره را هر صبح پنج شنبه بخواند، خداوند او را حورالعين بهشت عنايت مى كند.
77 - سوره مباركه مرسلات : هر كس سوره مرسلات را با معرفت بخواند، ميان او و پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) خدا، معارفه رخ دهد.
78 - سوره مباركه نباء: هر كس اين سوره را قرائت كند، خداوند او را از شراب بهشتى سيراب گرداند و هر كس يك سال ، هر روز، اين سوره را بخواند؛ به مكه مشرف مى گردد.
79 - سوره مباركه نازعات : هر كس اين سوره را بخواند، جوان و شاداب از دنيا مى گذرد، جوان مبعوث مى گردد و جوان به بهشت مى رود.
80 - سوره مباركه عبس : هر كس اين سوره را تلاوت كند، روز قيامت ، شاد و خندان باشد و زير سايه عرش خدا قرار گيرد.
81 - سوره مباركه تكوير: هر كس اين سوره را تلاوت كند، حق تعالى او را از رسوايى قيامت ، در پناه خود گيرد.
82 - سوره مباركه انفطار: كسى كه اين سوره و سوره انشقاق را بخواند، خداوند عزوجل ، او را از حاجتى محجوب نمى فرمايد و مانعى او را از خداوند عظم شاءنه منع نمى نمايد.
83 - سوره مباركه مطففين : هر كس اين سوره را در نماز فريضه خود بخواند، از آتش دوزخ ايمن گشته آتش او را نبيند، او آتش را نبيند، بر پل جهنم نگذرد و روز قيامت او را حسابرسى نكنند.
84 - سوره مباركه انشقاق : هر كس اين سوره را بخواند، حق تعالى او را در پناه خود گيرد و نامه او را به دست راستش داده و از اصحاب يمين باشد.
85 - سوره مباركه بروج : هر كس اين سوره را در نمازهاى واجب تلاوت كند، با پيغمبران محشور مى گردد.
86 - سوره مباركه طارق : هر كس اين سوره را در فرايض خود بخواند، در بهشت ، در صف اصحاب پيغمبران باشد.
87 - سوره مباركه اعلى : هر كس سوره اعلى را تلاوت كند، به تعداد هر حرفى كه بر ابراهيم و موسى و محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) نازل شده است ، خداوند به او اجر دهد.
88 - سوره مباركه غاشيه : هر كس اين سوره را در نماز واجب و مستحب خود بخواند، به رحمت دنيا و آخرت پوشيده گردد.
89 - سوره مباركه فجر: هر كس اين سوره را در نمازهاى فجر بخواند، چون متعلق به حضرت سيدالشهداء (عليه السلام ) مى باشد، در قيامت با آن حضرت (عليه السلام ) محشور گردد.
90 - سوره مباركه بلد: هر كس اين سوره را در نمازها بخواند، در دنيا، در زمره صالحين و در آخرت با شهداء و نبيين محشور گردد.
91 - سوره مباركه الشمس : هر كس اين سوره را تلاوت كند، گويا بر آنچه خورشيد تابيده تصديق كرده و بهشت جاى او باشد.
92 - سوره مباركه الليل : هر كس اين سوره را تا چهل شب ، هر شب ، چهل مرتبه بخواند، و وقتى به آيه و ما لأحد عنده من نعمة تجزى رسيد، سه بار تكرار كند و جهت برآمدن حاجت و وسعت روزى اثر عجيب دارد، به گونه اى كه عقل حيران بماند.
93 - سوره مباركه الضحى : هر كس اين سوره را بخواند، حق تعالى او را از جمله كسانى گرداند كه به سعادت شفاعت پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) رسيده به آن خشنود گشته به بهشت درآيد و به شمار هر يتيمى و هر سائلى او را ده حسنه باشد.
94 - سوره مباركه انشراح : ابى بن كعب از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) روايت كرده است كه هر كس آن را بخواند، چون مزد كسى باشد كه مرا ملاقات كرده ، مرا از غم شاد كرده و شفاعت او بر من است .
95 - سوره مباركه تين : هر كس اين سوره را به شرط ايمان در نمازها بخواند، خداوند از او راضى شود و او را به بهشت مى برد.
96 - سوره مباركه علق : هر كس اين سوره را تا موقعى كه از دنيا برود، قرائت كند، شهيد از دنيا رفته و در صف مجاهدين فى سبيل اللّه محسوب مى گردد.
97 - سوره مباركه قدر: هر كس اين سوره را بلند بخواند، از مجاهدين است و هر كس ده بار تلاوت كند، خداوند هزار گناه او را مى آمرزد.
98 - سوره مباركه البينه : هر كس اين سوره را بخواند، از شرك ، برى است و در دين محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) محشور مى گردد.
99 - سوره مباركه زلزله : هر كس سوره زلزله را تلاوت كند، به زلزله دنيا و آخرت گرفتار نمى شود.
100 - سوره مباركه عاديات : هر كس اين سوره را قرائت كند، ثواب همه كسانى را دارد كه در مزدلفه براى حج جمع شده اند و با اميرالمؤ منين محشور گردد.
101 - سوره مباركه قارعه : هر كس اين سوره را بخواند، از عذاب و فتنه دجال و جهنم ايمن مى گردد.
102 - سوره مباركه تكاثر: هر كس اين سوره را در نماز واجب قرائت كند، ثواب صد شهيد دارد و در نماز مستحب ، ثواب پنجاه شهيد دارد.
103 - سوره مباركه عصر: هر كس اين سوره را در نوافل بخواند، روز قيامت ، خندان محشور گردد، تا وارد بهشت شود.
104 - سوره مباركه همزه : هر كس اين سوره را در نمازها بخواند، خداوند او را از فقر دور و رزق او را وسيع گرداند.
105 - سوره مباركه فيل : هر كس اين سوره را تلاوت كند، روز قيامت ، همه موجودات شهادت دهند كه او صالح است .
106 - سوره مباركه قريش : هر كس اين سوره را قرائت كند، خداوند روز قيامت ، او را سواره و نورانى وارد محشر كند.
107 - سوره مباركه ماعون : هر كس اين سوره را چهل و يك بار بخواند، فقر از خانه او برود، فرزندان او محتاج نشوند و خواننده آن در حفظ حمايت خدا تا روز ديگر باشد.
108 - سوره مباركه كوثر: جهت حصول توانگرى و بى نيازى از خلق ، روز چهارشنبه دو ركعت نماز حاجت خوانده پس از سلام ، چهل بار سوره كوثر بخواند. در حديثى آمده است كه هر كس اين سوره را در نمازهاى واجب و مستحب خودش بخواند، خداوند در روز قيامت از آب كوثر به او مى دهد تا بياشامد.
109 - سوره مباركه كافرون : هر كس اين سوره را در نمازها بخواند، مانند كسى است كه ربع قرآن را خوانده باشد و خداوند گناهان او و والدين او را بيامرزد.
110 - سوره مباركه نصر: هر كس اين سوره را در نمازها قرائت كند، خداوند او را در همه جا يارى فرمايد.
111 - سوره مباركه تبت : هر كس اين سوره را بخواند، ثواب ايمان به كتب آسمانى و پيغمبران را دارد.
112 - سوره مباركه توحيد: هر كس اين سوره را در نمازها بخواند، مانند آن است كه ثلث قرآن را خوانده باشد و به تعداد مؤ منين ثواب دارد و خدا جميع خير دنيا و آخرت را به او عنايت فرمايد.
113 - سوره مباركه فلق : هر كس اين سوره و سوره ناس را بخواند، خداوند به او بشارت بهشت عنايت كند و از بليات دنيا و آخرت مصون بماند. در حديثى آمده است كه هر كس سوره فلق و ناس را بخواند، گويا تمام كتاب هايى را كه خداوند آنها را بر انبياء نازل كرده خوانده است .
114 - سوره مباركه ناس : هر كس اين سوره را جهت مال دنيا، هلاكت دشمن و دفع بليات دنيا بخواند، به مراد رسد.