روضه ی نبوی و مظلومیت امام حسن مجتبی
مرحوم علامه علی بن یونس نباطی بیاضی از علمای قرن نهم می فرمایند:
آنچه که از طریق امامیه به ما رسیده، آن است که امام حسن مجتبی (ع) به برادر گرامی خود امام حسین (ع) وصیت فرموده اند که بعد از شهادت، بدن مطهرش را به روضه ی نبوی برده، طواف دهند تا تجدید عهدی با جدش رسول خدا (ص) نموده، آنگاه جسم شریفش را در بقیع به خاک سپارند. اما هنگامی که بنی هاشم قصد داشتند به وصیت آن حضرت عمل کنند، بنی امیه گمان کردند که آنها می خواهند بدن شریف امام حسن مجتبی (ع) را در کنار قبر رسول خدا (ص) دفن کنند لذا عایشه و مروان و گروهی از بنی امیه مانع شده و بدن مطهر آن حضرت (ع) را تیر باران نمودند و این اوج مظلومیت اهل بیت (ع) را می رساند که حتی اجازه طواف و تشییع جنازه فرزندان رسول خدا (ص) را به گرد روضه جدشان نداشته باشند.
تیرها را بکشید از بـدن و از تابوت تا زتابـــوت همــانا بــدن آیـد بیــرون
اگر از تیر تن پاک تـو مجروح نشد پس چرا خون زحجاب کفن آید بیرون
نگذارید که زینب برود سوی بقیع ترسم از غصه روانش زتن آید بیرون
تجری بر خدا و رسول خدا (ص) مرحوم علامه نباطی بیاضی در ادامه می فرماید: اما آنان که پدران خود را در کنار قبر رسول خدا (ص) دفن نمودند بر خدا و رسولش (ص) جرأت و جسارت روا داشته و بر خلاف نص صریح آیات قرآن عمل کردند، آنجا که خداوند متعال می فرماید: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ (احزاب/53) وارد خانه های پیامبر اکرم (ص) نشوید مگر آنکه به شما اجازه داده شود. به راستی آنان از چه کسی اجازه گرفتند که چنین کردند؟ اگر بگویند خانه میراث عایشه بوده که خودشان در قضیه فدک معتقد بودند، انبیاء ارث نمی گذارند ضمن آنکه با فرض اثبات میراث سهم عایشه تنها به اندازه یک وجب بوده است. همچنین روایتی را نقل کرده اند که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: بعد از ارتحال، مرا غسل داده، کفن نموده، در کنار مزارم و در خانه ام بگذارید. آنگاه از خانه من خارج شوید که اول کسی که بر من نماز می خواند جبرئیل، آنگاه میکائیل، اسرافیل و ملک الموت با جنود خویش، سپس جمیع ملائکه الهی همگی بر من نماز می خوانند. عایشه ناراحت شده و گفت: پس من در کجا سکونت یابم؟ رسول خدا (ص) فرمودند: اینجا خانه من است (نه خانه تو)! این روایت را طبری از ابن مسعود نقل کرده است.
منبع:
الصراط المستقیم، ج 3 ، ص 115