* سلام بر مهدی فاطمه*

فضيلت تزويج كردن و نهى از رهبانيت :

در حديث صحيح از حضرت امام رضا علیه السّلام منقول است كه سه چيز است كه از سنّت پيغمبران است بوى خوش كردن و موهاى زيادتى بدن را ازاله كردن و زنان بسيار داشتن يا بسيار با ايشان مقاربت كردن .
به سندهاى معتبر بسيار از حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم منقول است كه فرمود از دنياى شما اختيار كرده ام زنان و بوى خوش را و روشنى ديده من در نماز است .
حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام فرمود كه خوشم نمي آيد كه دنيا و آن چه در دنياست داشته باشم و يك شب بى زن بخوابم پس فرمود كه دو ركعت نماز كه كدخدا بكند به تر از عزبي كه شب ها تمام نماز بكند و روزها روزه باشد.
حضرت صادق عليه السلام فرمود كه دو ركعت نماز كه كدخدا مي كند برابر است با هفتاد ركعت نماز كه عزب بكند.

در آداب نكاح و اراده آن :
در حديث حسن از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هرگاه كسى اراده خواستگارى نمايد دو ركعت نماز بگذارد و حمد الهى را بگويد و اين دعا بخواند : اَللّهُمَّ اِنّى اُريدُ انْ اَتَزَوَّجُ فَقَدّرْلى مِنْ اِلنّسآءَ اَعَفَّهُمَّ فَرْجَا وَاَحْفَظَهُمَّ لى فى نَفْسِها وَ مال وَ اَوْسَعْهُنَّ رِزْقَا وَاَعظَمَهُمَّ بَرَكَةً وَ قَدّرْ لى وَلَدا طيّبا تَجْعَلَهُ خَلَفا صالِحا فى حَيوتى وَبَعْدَ مَوْتى .
در حديث معتبر منقول است كه سنّت است تزويج در شب واقع شود.
درحديث موثّق منقول است كه به حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام خبر رسيد كه شخصى زنى خواست در ساعتى كه هوا گرم بوده است ، درميان روز، حضرت فرمود كه گمان ندارم كه ميان ايشان اتّفاق و الفت به هم رسد پس به زودى از هم جدا شدند.
درحديث معتبر ديگر منقول است كه عقد كردن در ماه شوّال خوب است .
درحديث معتبر از حضرت صادق علیه السّلام منقول است كه هر كه عقد كند يا زفاف كند و ماه در عقرب باشد عاقبت نيكو نبيند.
در روايت ديگر منقول است كه هر كه در تحت الشّعاع عقد يا زفاف كند بداند كه فرزندى كه منعقد شود پيش از تمام شدن سقط مي شود.
از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه روز جمعه روز خواستگارى و نكاح است. و بدان كه مؤمنان را طلبيدن و ميهمانى كردن در نكاح سنّت است و پيش از عقد نكاح خطبه خواندن سنّت است .
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است از سنت پيغمبرانست طعام دادن در وقت تزويج.

در بيان آداب زفاف و مجامعت :
بدان كه زفاف كردن در وقتى كه ماه در برج عقرب باشد يا تحت الشّعاع باشد مكروه است و جماع كردن در فرج زن در وقتى كه حايض باشد يا با خون نفاس باشد حرام است و از ما بين ناف تا زانو از ايشان تمتّع بردن مكروه است و بعد از پاك شدن و پيش از غسل كردن جماع را نيز بعضى حرام مي دانند و احوط اجتناب است مگر آن كه ضرورتى باشد پس امر كند زن را كه فرج را بشويد و با او مقاربت كند و زن مستحاضه اگر غسل وساير اعمالي كه او را مي بايد كرد به جا آورد با او جماع مي توان كرد و در وطى دبر زن خلاف است بعضى حرام مي دانند و اكثر علماء مكروه مي دانند و احوط اجتناب است و به تر آن ست با زن خود كه جماع كند و آزاد باشد منى خود را بيرون فرج نريزد و بعضى علماء حرام مي دانند بي رخصت زن و در كنيز باكى نيست .
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه نبايد مرد را دخول كردن به زن خود در شب چهارشنبه .
حضرت امام موسى عليه السّلام فرمود كه هر كه جماع كند با زن خود در تحت الشّعاع پس با خود قرار دهد افتادن فرزند را از شكم پيش از آن كه تمام شود.
حضرت صادق عليه السّلام فرمود كه جماع مكن در اوّل ماه و ميان ماه و آخر ماه كه باعث اين مي شود كه فرزند سقط شود و نزديك است كه اگر فرزندى به هم رسد ديوانه باشد يا صرع داشته باشد نمى بينى كسى را كه صرع مى گيرد اكثر آن است كه يا در اوّل ماه يا در آخر ماه مي باشد.
حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود كه هر كه جماع كند با زن خود در حيض پس فرزندي كه به هم رسد مبتلا شود به خوره يا پيسى پس ملامت نكند مگر خود را.
حضرت صادق عليه السّلام فرمود كه دشمن ما اهل بيت نيست مگر كسي كه والد الزّنا يا مادرش در حيض به او حامله شده باشد.
در چندين حدیث معتبر از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه چون كسى خواهد با زن خود جماع كند به روش مرغان به نزد او نرود بلكه اوّل با او دست بازى و خوش طبعى بكند و بعد از آن جماع بكند.
در حديث صحيح از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه در وقت جماع سخن مگوئيد كه بيم آن است فرزندى كه به هم رسد لال باشد و در آن وقت نظر به فرج زن مكنيد كه بيم آن است فرزندى كه به هم رسد كور باشد و در روايات ديگر از آن حضرت منقول است كه باكى نيست نگاه كرده به فرج در وقت جماع .
در چندين حديث معتبر وارد شده است كه مرد و زن در حالتى كه خضاب به حنا و غير آن بسته باشند جماع نكنند.
از حضرت امام موسى عليه السّلام پرسيدند كه اگر در حالت جماع جامه از روى مرد و زن دور شود چيست ؟ فرمود باكى نيست باز پرسيدند اگر كسى فرج زن را ببوسد چون است ؟ فرمود باكى نيست .
از حضرت صادق عليه السّلام پرسيدند كه اگر كسى زن خود را عريان كند و به او نظر كند چون است ؟ فرمود كه مگر لذّتى از اين به تر مي باشد و پرسيدند كه اگر به دست و انگشت با فرج زن و كنيز خود بازى كند چون است ؟ فرمود باكى نيست امّا به غير اجزاى بدن خود چيزى ديگر در آن جا نكند. و پرسيدند كه آيا مي تواند درميان آب جماع بكند فرمود باكى نيست .
در حديث صحيح از حضرت امام رضا عليه السّلام پرسيدند از جماع كردن در حمّام فرمود باكى نيست .
حضرت صادق عليه السّلام فرمود كه مرد با زن و كنيز خود جماع نكند در خانه كه طفل باشد كه آن طفل زناكار مي شود يا فرزندي كه از ايشان به هم رسد زناكار باشد.
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه فرمود به حق آن خداوندى كه جانم در قبضه قدرت اوست اگر شخصى با زن خود جماع كند و در آن خانه شخصى بيدار باشد كه ايشان را ببيند يا سخن و نفس ايشان را شنود فرزندى كه از ايشان به هم رسد رستگار نباشد و زناكار باشد.
چون حضرت امام زين العابدين عليه السّلام اراده مقاربت زنان مي نمودند خدمت كاران را دور مى كردند و درها را مي بستند و پرده ها را مى انداختند.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه كسى با كنيزى جماع كند و خواهد كه با كنيز ديگر پيش از غسل جماع كند، وضو بسازد.
در حديث صحيح وارد شده است كه باكى نيست با كنيز وطى كند و در خانه ديگرى باشد كه بيند و شنود و مشهور ميان علماء آن است كه باكى نيست كه مرد در ميان دو كنيز خود بخوابد امّا مكروه است كه در ميان دو زن آزاد بخوابد.
در حديث موثّق از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه باكى نيست مرد ميان دو كنيز و دو آزاد بخوابد و فرمود كراهت دارد مرد رو بقبله جماع كند و در حديث ديگر از آن حضرت پرسيد كه آيا مرد عريان ، جماع مي تواند كرد، فرمودند كه نه ، و رو به قبله و پشت به قبله جماع نكند و در كشتى جماع نكند.
حضرت امام موسى عليه السّلام فرمود دوست نمي دارم كسي كه در سفر آب نيابد براى غسل كردن جماع كند مگر آن كه خوف ضررى داشته باشد بر خود و بعضى از علماء قايل به حرمت شده اند.
حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم نهى فرمود از آن كه كسي كه محتلم شده باشد پيش از آن كه غسل كند جماع كند و فرمود اگر بكند و فرزندى به هم رسد ديوانه باشد ملامت نكند مگر خود را.
حضرت صادق عليه السّلام فرمود مكروه است جنب شدن در وقتي كه آفتاب طلوع مي كند و زرد ميب اشد و هم چنين در زردى آفتاب وقت فرو رفتن .
حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمود كه مستحب است در شب اوّل ماه رمضان جماع كردن.
دستورات پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم به امام علی علیه السّلام :
و از ابوسعيد خدرى منقول است كه حضرت رسالت پناه صلّی الله علیه و آله و سلّم وصيت نمود به حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام يا على چون عروسى داخل خانه تو شود كفش هايش را بكن تا بنشيند و پاهايش ‍ را بشو و آن آب را از در خانه تا منتهاى خانه بپاش چون چنين كنى خدا هفتاد هزار نوع رحمت بر تو بفرستد كه بر سر عروس فرود آيد تا آن كه آن بركت به هر گوشه آن خانه برسد و ايمن گردد عروس از ديوانگى و خوره و پيسى تا در آن خانه باشد. و منع كن عروس را تا هفت روز از خوردن شير و سركه و گشنيز و سيب ترش پس حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام گفت يا رسول اللّه به چه سبب منع كنم او را اين ها؟ فرمود زيرا كه رحم به سبب خوردن اين ها سرد و عقيم مي شود و فرزند نمى آورد و حصيري كه در ناحيه خانه افتاده باشد به تر است از زنى كه فرزند از او به وجود نمي آيد. پس فرمود كه : يا على جماع مكن با زن خود در اوّل ماه و ميان ماه كه ديوانگى و خوره و خبط دماغ راه مى يابد به آن زن و فرزندانش . يا على جماع مكن بعد از پيشين كه اگر فرزندى به هم رسد احول خواهد بود. يا على در وقت جماع سخن مگو كه اگر فرزندى حاصل شود ايمن نيستى كه لال باشد و نگاه نكند احدى به فرج زن خود و چشم بپوشد در آن حالت كه نظر كرده به فرج در آن حالت باعث كورى فرزند مي شود. يا على به شهوت و خواهش زن ديگرى با زن خود جماع مكن كه اگر فرزندى به هم رسد مخنّث يا ديوانه باشد. يا على هر كه جنب با زن خود در فراش خوابيده باشد قرآن نخواند كه مي ترسم آتشى از آسمان بر هر دو نازل شود و بسوزاند ايشان را. يا على جماع مكن با زن خود مگر آن كه تو دستمالى از براى خود داشته باشى و او دستمالى از براى خود داشته باشد و هر دو خود را به يك دستمال پاك نكنيد كه دشمنى در ميان شما پيدا مي شود و آخر به جدائى مي كشد. يا على ايستاده با زن خود جماع مكن آن فعل خران است و اگر فرزندى به هم رسد مانند خران بر رخت خواب بول مي كند.
يا على در شب عيد فطر جماع مكن كه اگر فرزندى به وجود آيد شرّ بسيار از او به ظهور آيد. يا على در شب عيد قربان جماع مكن كه اگر فرزندى به هم رسد شش انگشت يا چهار انگشت در دست داشته باشد. يا على در زير درخت ميوه دار جماع مكن كه اگر فرزندى به هم رسد جلاّد و كشنده مردم باشد يا رئيس و سركرده ظلم باشد.
يا على در برابر آفتاب جماع مكن مگر آن كه پرده بياويزى كه اگر فرزندى به وجود آيد هميشه در بدحالى و پريشانى باشد تا بميرد. يا على در ميان اذان و اقامه جماع مكن كه اگر فرزندى به وجود آيد جرى باشد در خون ريختن . يا على چون زنت حامله شود با او جماع مكن بى وضو كه اگر چنين كنى فرزندى كه به هم رسد كوردل و بخيل باشد. يا على در شب نيمه شعبان جماع مكن كه اگر فرزندى حاصل شود شوم باشد و در رويش نشان سياهى باشد. يا على در روز آخر ماه شعبان جماع مكن كه اگر فرزندى به هم رسد عشار و ياور ظالمان باشد و هلاك بسيارى از مردم بر دست او بود. يا على بر پشت بام جماع مكن كه اگر فرزندى به هم رسد منافق و ريا كننده و صاحب بدعت باشد. يا على چون به سفرى بروى در آن شب كه مي روى جماع مكن كه اگر فرزندى به وجود آيد مالش را به نا حق صرف كند و اسراف كنندگان برادر شياطين اند و اگر به سفرى روى كه سه روزه راه باشد جماع مكن كه اگر فرزندى به هم رسد ياور ظالمان باشد. يا على در شب دوشنبه جماع بكن كه اگر فرزندى به هم رسد حافظ قرآن و راضى به قسمت خدا باشد.
يا على اگر جماع كنى در شب سه شنبه و فرزندى به هم رسد بعد از سعادت اسلام او را روزى شود و دهانش خوشبو و دلش رحيم و دستش ‍ جوان مرد و زبانش از غيبت و بهتان پاك باشد. يا على اگر جماع كنى در شب پنجشنبه و فرزندى به هم رسد حاكمى از حكّام شريعت يا عالمى از علماء باشد و اگر در روز پنجشنبه وقتى كه آفتاب در ميان آسمان باشد نزديكى كنى با زن خود و فرزندى بهه م رسد شيطان نزديك او نشود تا پير شود و خدا او را روزى مي كند سلامتى در دنيا و دين . يا على اگر جماع كنى در شب جمعه و فرزندى به هم رسد خطيب و سخنگو باشد و اگر در روز جمعه بعد از عصر جماع كنى و فرزندى بهه م رسد از دانايان مشهور باشد و اگر جماع كنى در شب جمعه بعد از نماز خفتن اميد هست آن فرزند از ابدال باشد. يا على در ساعت اوّل شب جماع مكن كه اگر فرزندى بهه م رسد ايمن نيستى كه ساحر باشد و دنيا را بر آخرت اختيار نمايد. يا على اين وصيت را از من بياموز چنان چه از جبرئيل آموختم .
در حديث ديگر منقول است كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم نهى فرمود از جماع كردن در زير آسمان و بر سر راه كه مردم تردّد كنند و فرمود كه هر كه در ميان راه جماع كند خدا و ملائكه و مردم او را لعنت كنند.
حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود كه بياموزيد از كلاغ سه خصلت را: جماع كردن پنهان و بامداد به طلب روزى رفتن و بسيار حذر كردن .
حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمود كه هر گاه كسى خواهد با زن خود نزديكى كند تعجيل نكند كه زنان را كارها مي باشد پيش از جماع و هر گاه كسى زنى ببيند و خوشش آيد پس برود با اهل خود جماع كند كه آن چه با اين هست با آن هم هست و شيطان را بر دل خود راه ندهد و اگر زنى نداشته باشد دو ركعت نماز بكند و حمد خدا را بسيار بگويد و صلوات بر محمّد وآل محمّد بفرستد پس از فضل خدا زنى سؤال كند كه البته به او عطا مي فرمايد آن چه او را حرام بى نياز گرداند.
در حديث معتبر از حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم منقول است كه چون مرد و زن جماع كنند عريان نشوند مانند دو خر زيرا كه اگر چنين كنند ملائكه از ايشان دور مي شوند.
در حديث معتبر ديگر از حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام منقول است كه جايز نيست جماع كردن با دختر پيش از آن كه نه سال تمام شود پس اگر بكند و عيبى رسد به آن زن ضامن است .
در حديث معتبر ديگر منقول است كه مكروه است جماع كردن ميان طلوع صبح تا طلوع آفتاب و از وقت فرو رفتن آفتاب تا بر طرف شدن سرخى طرف مغرب و در آن روزى كه در آن روز آفتاب بگيرد و در شبي كه در آن شب ماه بگيرد و در شب يا روزي كه در آن باد سياه يا باد سرخ يا باد زرد حادث شود و اللّه اگر جماع كند در اين اوقات پس او را فرزندى به هم رسد نبيند در آن فرزند چيزى را كه دوست دارد زيرا كه آيات غضب الهى را سهل شمرده . در فقه الرّضا مسطور است كه چون بعد از غسل دادن ميّت پيش از آن كه غسل كنى خواهى كه جماع كنى وضو بساز بعد از آن جماع بكن .
از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه هرگاه كسى را دردى در بدن به هم رسد يا حرارت بر مزاجش غالب شود پس با زن خود جماع كند تا ساكن شود.
از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه هر كه در حالت خضاب با زن خود جماع كند فرزندي كه به هم رسد مخنّث باشد.
حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام فرمود كه زن آزاد را در برابر زن آزاد ديگر جماع مكن امّا كنيز را در برابر كنيز ديگر جماع كردن باكى نيست .
در حديث صحيح از حضرت امام رضا عليه السّلام منقول است كه حضرت صادق عليه السّلام هرگاه بعد از جماع و پيش از غسل اراده جماع مي كردند وضو مى ساختند.
در روايت ديگر منقول است كه اگر كسى انگشترى با او باشد كه برآن نام خدا نقش كرده باشند جماع نكند.
درآداب نماز و دعا در شب زفاف و در وقت مقاربت زنان :
در حديث صحيح از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام منقول است كه چون عروس را به نزد تو بياورند بگو كه پيش از آن ، وضو بسازد و تو هم وضو بساز و دو ركعت نماز بكن و بگو كه او را نيز امر كنند كه دو ركعت نماز بگذارد پس حمد الهى بگو و صلوات بر محمّد و آل محمّد بفرست پس دعا كن و امركن آن زنان را كه با او آمده اند آمين بگويند و اين دعا بخوان :اَللّهُمَّ ارْزُقْنى اءلْفَها وُ وُدَّها وَ رضاها وَ ارْضِنى بِها وَاجْمَعْ بَيْنَنا بِاَحْسَنِ اِجْتِماعٍ وَ اَنَسَ اِئْتِلاف فَاءَنَّكَ تُحِبُّ الْحَلالَ وَ تَكْرَهُ الْحَرامَ بعد از آن فرمود كه بدان الفت از جانب خداست و دشمنى از جانب شيطان است و مي خواهد كه آن چه را كه خدا حلال گردانيده مكروه طبع مردم گرداند.
در حديث حسن از حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام منقول است كه چون در شب زفاف به نزد عروس بروى موى پيشانيش را بگير و رو به قبله آور و بگو اَلّلهُمَّ بِاَمانَتِكَ اَخَذْتُها وَ بِكَلِماتِكَ اِسْتَحْلَلْتُها فَاِنْ قَضَيْتَ لى مِنْها وَلَدافَاجْعَلْهُ مُبارَكا تَقيا مِنْ شيعَةِ آلِ مُحَمَّدٍ وَلا تَجْعَلْ لِلشَّيطانِ فيهِ شَرَكا وَلانَصيبا.
در حديث معتبر ديگر از آن حضرت منقول است كه دست بر بالاى پيشانيش بگذار و بگو:اَللّهُمَّ عَلى كِتابِكَ تَزَوَّجْتُها وَ فى اَمانَتِكَ اَخَذْتُها وَ بِكَلِماتِك اِسْتَحْلَلْتُ فَرْجَها فَاِنْ قَضَيْتَ لى فى رَحِمَها شَيْئا فَجْعَلْهُ سَوّيا وَ لا تَجْعَلْهُ شرَكَ شَيْطانٍ ، راوى پرسيد فرزند چگونه شریك شيطان مي شود فرمود كه اگر در وقت جماع نام خدا ببرند شيطان دور مي شود و اگر نبرند ذَكَر خود را با ذَكَر آن شخص داخل مي كند پس جماع از هر دو مي باشد و نطفه يكى است پرسيد كه به چه چيز مي توان دانست كه شيطان در كسى شريك شده است ؟ فرمود كه هر كه ما را دوست مي دارد شيطان در او شريك نشده است و هر كه دشمن ماست شيطان او را شريك شده است .
بر این مضمون احاديث از طرق عامه و خاصه بسيار وارد شده است .
از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه در وقت زفاف اين دعا را بخواند:اَلّلهُمَّ بِكَلِماتِكَ اِسْتَحْلَلْتُها وَباَمانَتِكَ اَخَذْتُها اَلّلهُمَّ اجْعَلْها وَلُودا وَدُودا لاتَفْرَكْ تَاءكُلُ مِمّاراحَ وَلاتَسْئَلُ عَما سَرَحَ.
در روايت معتبر ديگر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه اين دعا بخواند:بِكَلِماتِ اللّهِ اسْتَحْلَلْتُ فَرْجَها وَفى اَمانَةِ اللّهِ اَخَذْتُها اَلّلهُمَّ اِنْ قَضَيْتَ لى فى رَحِمَها شَيْئا فَاجْعَلْهُ بارّا تَقيا وَاجْعَلْهُ مُسْلِما سَوّيا وَلا تَجْعَلْ فيهِ شَرَكا لِلشَّيطانِ.
در حديث ديگر از آن حضرت منقول است كه حضرت شريك شدن شيطان را در نطفه آدمى بيان كردند و بسيار عظيم شمردند. راوى گفت كه چه بايد كرد كه اين واقع نشود فرمود كه هرگاه اراده جماع داشته باشى بگو بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمن الرَّحيمِ الَّذى لااِلهَ اِلاّ هُوَ بَديعُ السَّمواتِ وَاْلاَرْضِ اَلّلهُمَّ اِنْ قَضَيْتَ مِنّى فى هذه اللّيْلَة خَليفةً فَلا تَجْعَلْ لِلشَّيطانِ فيهِشَرَكا وَلا نَصيبا وَلا حَظّا وَاجْعَلْهُ مُؤْمِنا مُخْلِصا مُصَفّى مِنَ الشَّيط انِ وَرِجْزِهِ جَلَّ ثَناؤُكَ.
در حديث ديگر فرمود كه چون خواهد كه شيطان شريك نشود بگويد بِسْمِ اللّه و پناه ببرد به خدا از شرّ شيطان .
از حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام منقول است كه چون كسى اراده جماع داشته باشد بگويد بِسْمِ اللِه وَبِاللّهِ اَلّلهُمَّ جَنبَّنى الشَّيطانِ وَجَنِّبِ الشّيطانِ ما رَزَقْتَنى پس اگر فرزندى به وجود آيد شيطان هرگز به او ضرر نرساند.
از حضرت امام محمّد باقر عليه السّلام منقول است كه چون اراده جماع كنى اين دعا بخوان : اَلّلهُمَّ ارْزُقْنى وَلَدا وَاجْعَلْهُ تَقّيا زَكيّا لَيْسَ فى خَلْقِهِ زيادَةٌ وَلانُقْصانٌ وَاجْعَلْ عاقِبَتَهُ اِلى خَيْرٍ.
از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه گفتن مرد با زن خود كه من تو را دوست مي دارم هرگز از دل او به در نمي رود.